23-jarig slachtoffer kiest euthanasie voor ondraaglijk psychisch lijden na aanslagen Zaventem

Ze is amper 23 geworden. Op 22 maart 2016 maakte ze van dichtbij de aanslagen in Zaventem mee. Ze torste daarna zo’n ondraaglijk psychisch leed met zich mee, dat haar aanvraag voor euthanasie uiteindelijk werd aanvaard. Op 7 mei nam ze afscheid van het leven. Haar verhaal kwam gisteren aan bod in de RTBF-reportage over ‘vergeten’ slachtoffers. De familie van de jonge vrouw reageert geschokt op de uitzending.

De laatstejaarsstudenten van het Sint-Ritacollege in Kontich in de provincie Antwerpen zouden op 22 maart 2016 naar Rome vliegen, een klassieke reis als afsluiter van de carrière in het middelbaar onderwijs. Maar die ochtend deden terroristen in de vertrekhal van de luchthaven van Zaventem bommen ontploffen. 91 leerlingen van het Sint-Ritacollege maakten het van dichtbij mee. Een van hen raakte niet fysiek gewond, maar liep een zwaar psychisch trauma op, zo blijkt uit de analyse van de psychologe van de school uit Kontich. Volgens de psychologe kampte het meisje vóór de aanslagen al met psychische problemen en ze verwees haar daarom door naar een psychiater.

Het meisje werd opgenomen in een psychiatrische instelling in Mortsel, waar ze eerder al een paar keer was opgevangen. Ze moest heel wat antidepressiva slikken. Maandenlang bleef ze ambulant in behandeling. Als het weer wat beter gaat met haar, komt ze in de openbaarheid omdat ze een voorbeeld wil zijn voor andere slachtoffers. Maar het blijft helaas niet de goede kant opgaan. In 2020 onderneemt ze een nieuwe zelfmoordpoging.

Ze heeft dan al een paar keer een aanvraag ingediend voor euthanasie wegens psychisch lijden. Telkens werd die geweigerd. Haar vijf beste vriendinnen, die ook op 22 maart 2016 op de luchthaven van Zaventem waren, maken zich zorgen. Zelf waren ze geholpen door een week therapie in de Koninklijke Villa in Oostende, net als zo’n 150 andere slachtoffers van de terreuraanslagen in Zaventem en Maalbeek. Een van de therapeuten van de ‘Villa’ neemt contact op met de psychiater van het meisje en stelt een andere benadering van therapie voor dan het blijven indienen van euthanasie-aanvragen, maar de behandelende psychiater laat weten dat ze van haar patiënte moest overbrengen dat ze niet geïnteresseerd is. De studente zal nooit naar Oostende gaan.

In april van dit jaar dient ze nog maar eens een aanvraag tot euthanasie in voor onomkeerbaar, zwaar psychisch lijden. Ditmaal verklaren twee psychiaters zich akkoord en kan de euthanasie wettelijk plaatsvinden. Op 7 mei 2022 neemt de vrouw van 23 afscheid van familie en vrienden, en van het leven. Een neuroloog van het UVC Brugmann die tussenkwam in het dossier, meent dat de euthanasie (nog) niet had moeten plaatsvinden omdat er nog het zorgaanbod uit Oostende was geweest. Het Antwerpse parket opende een opsporingsonderzoek naar de feiten, maar seponeerde vervolgens de zaak omdat de conclusie luidde dat er geen sprake was van een misdrijf.

De familie van de vrouw laat in een reactie bij monde van hun advocaat weten dat de reportage tot stand kwam zonder medeweten en medewerking van de nabestaanden. “Ze doet op deontologisch en ethisch vlak de wenkbrauwen ernstig fronsen”, klinkt het nog in de mededeling. “Daarenboven bevat deze berichtgeving diverse fundamentele onjuistheden.” De familie zegt geschokt te zijn en vraagt om haar rust en privacy te respecteren.