De gedachteTine Peeters
Zet het leger in, maar niet in Antwerpen. Militairen kunnen helpen om leegstaande gebouwen klaar te krijgen voor asielopvang
Tine Peeters is journalist.
Burgemeester Bart De Wever (N-VA) riep vorige week de hulp in van het leger om de haven van Antwerpen mee te helpen bewaken en de drugsbendes terug te dringen uit de straten van ’t Stad. Een onzinnig idee, ‘onze jongens’ mogen geen mensen arresteren of ondervragen. Die militairen hebben in Antwerpen dus weinig tot niks te zoeken.
Er is echter een andere crisis waar onze Belgische militairen zich wel nuttig zouden kunnen maken en waar ze wel de opleiding en de middelen voor hebben: de huidige asielcrisis. In de Brusselse Paleizenstraat verkommeren duizend mensen. Dat kan toch niet blijven duren?
Bij de vorige asielcrisis, in 2015, stelde het leger meer kazernes open voor asielzoekers. Een en dezelfde partij, N-VA, had toen Defensie en Asiel en Migratie in handen, dat maakte samenwerken makkelijker. Nu is dat niet het geval. Cd&v heeft met Nicole de Moor Asiel en Migratie onder haar hoede, PS bestiert met Ludivine Dedonder Defensie.
En die blijft nalatig. Waarom? De afgelopen zeven jaar zijn er veel kazernes verkocht, Dedonder heeft dus sowieso minder mogelijkheden om mensen tijdelijk op te vangen op militaire sites. En er woedt een oorlog aan de grenzen van Europa, die helaas zou kunnen escaleren. Het leger moet dus stand-by staan, wat bij de vorige asielcrisis – in vredestijd – niet nodig was. Maar dat zijn geen afdoende redenen voor de weinige hulp die de PS-politica nu aan staatssecretaris De Moor biedt.
Het leger hoeft ook niet meteen asielzoekers in kazernes bed, bad en brood te geven. Het kan ook helpen om leegstaande gebouwen klaar te krijgen voor opvang of militairen kunnen zelfs een handje toesteken bij de uitbating van die geïmproviseerde centra. Centra die hoogst noodzakelijk zijn opdat er geen mensen meer in de kou op straat of in levensgevaarlijke kraakpanden moeten leven. Fedasil en het Rode Kruis zitten nu tegen hun limieten aan. Tijdens de covidcrisis gingen de militairen toch ook helpen in ziekenhuizen en woon-zorgcentra?
Het gebrek aan inzet van het leger is typisch voor de discutabele rol die de PS in deze crisis speelt. PS-voorzitter Paul Magnette zei staatssecretaris De Moor al meermaals de wacht aan en zwaait dan met dure woorden. “Het christelijk humanisme laat niet toe dat er mensen op straat slapen”, klonk het onlangs. Of hij zegt dat zijn burgemeesters álle nieuwe opvangplekken gevonden hebben – quod non – en dat de Vlaamse partijen niet durven door te pakken omdat ze bang zijn voor extreemrechts.
Tegelijk weigert PS-burgemeester Catherine Moureaux van Molenbeek meer opvang voor asielzoekers in haar gemeente – enkel Oekraïners zijn welkom –, verwijdert haar Brusselse collega Philippe Close de schamele kartonnen tentjes aan het Klein Kasteeltje en blijft Dedonder bij Defensie talmen. Je kunt niet hoog van de toren blazen, de schuld op anderen afschuiven én tegelijk je eigen evidente deel niet doen. Voor zulke hypocrisie is er geen enkel excuus, en al zeker niet tijdens een humanitaire crisis.