‘Wij zijn consequent onze kleinkinderen blijven zien’: hoe onze lezers de lockdown overleven

We hebben al heel veel moeten missen het afgelopen jaar. Nu onze wereld zo klein werd gemaakt, leerden we de kleine gelukjes in het leven opnieuw te waarderen. ‘Welke kleine dingen hebben onze lezers doorheen de lockdown geholpen?’, vroegen we op onze site. Een selectie uit de inzendingen.

Mijn handen

In tijden van dolgedraaide digitale werkdagen vol videomeetings zijn bezigheden met mijn handen mijn redding. Ik heb al eindeloos veel lege avonden en weekends gevuld met stukken van Debussy en Chopin leren spelen op piano, schilderen, uitgebreid koken met podcasts op de achtergrond... Niets zo heilzaam voor mijn overprikkelde brein dan urenlang in een diepe focus verzinken door tweehandige melodieën in te studeren, kleuren te mengen, kruiden te stampen of groenten te snijden!

Cleo Janse (34), Gent

Covidkoekjes

Ik bakte aangepaste covidkoekjes voor familie en vrienden. En via WhatsApp bleef ik met hen in contact.

Luc Sanspoux (79), Berchem

Applaus

Het applaus dat in de Kloosterstraat maandenlang doorging om 20 uur. Dan zwaaiden de overburen vrolijk en voelde ik me gesteund. Ik ben begin maart vanuit Amsterdam naar Antwerpen verhuisd, dus was ik direct ‘alleen’ in mijn nieuwe stad in lockdown.

Roxanne Stam (33), Antwerpen

Muziek

Elke dag luisteren naar StuBru en dansen op hun muziek in mijn keuken heeft mijn jaar draagbaarder gemaakt. Muziek helpt, no matter what.

Adeline Weckmans (47), Brussel

Gezelschapsspellen

Online gezelschapsspellen spelen met vrienden om in contact te blijven. Dit is leuker en vlotter dan de zoveelste zoom waarbij niemand iets nieuws te vertellen heeft.

Louis Nelen (35), Zwijnaarde

Kleinkinderen

Wij zijn consequent onze kleinkinderen van 4 en 6 jaar wekelijks blijven zien. Aangezien zowel hun mama en papa als wij (de grootouders) continu van thuis hebben gewerkt, hebben we het berekende risico genomen om ons op dat vlak niet aan de regels te houden. Die kindjes zijn nu al een jaar lang het enige lichtpuntje in de lockdown.

Donald Roberfroid (59), Heist op den Berg

Decamerone

Ik heb een tekening gemaakt bij ieder verhaal van de Decamerone. Dat zijn verhalen verteld tijdens een quarantaine. Ik ben ondertussen aan verhaal 62 van de 100. En heb er wel even genoeg van. Iedere morgen opstaan en beginnen tekenen gaf structuur en focus.

France LeJeune (64), Mechelen

Boksclub

De wekelijkse onlinelessen bij Boxing Woest is iets waar ik wekelijkse zeer hard naar uitkijk. Ik lees in de community dat de club voor velen een lichtpuntje is. Ook mijn dochter van 10 had veel aan de onlineles.

Ellen Douterloigne (40), Melle

Sociologie

Ik ben door de lockdown nu voor mijn master in de sociologie aan het gaan. Dit heeft me veel geholpen!

Kris De Peuter (25), Turnhout

Tuinhuis

Ik heb een tuinhuis ontworpen en eigenhandig gebouwd. Zeker drie maanden ben ik er intensief mee bezig geweest. Het eindresultaat gaf buitengewoon veel voldoening.

Marc De Voogdt (69), Brugge

Tekenles

Ik geef wekelijks online tekenles aan 60-plussers. Ze zijn zo enthousiast dat ze een week bezig zijn met de voorbereiding en ’s maandags in een WhatsApp-gesprek hun werk bespreken. Het geeft mij moed om zelf artistiek bezig te zijn.

A. Tinne Vereeck (57), Gent

Lopen en zwemmen

Uitkijken naar het weekend om ten volle te genieten van leuke activiteiten in de buitenlucht. Dat was toch vooral het geval in de eerste lockdown. De tweede lockdown bevalt mij minder. De avondklok is zo vroeg in Brussel en er is veel veranderd in mijn leven: twee nieuwe jobs, een nieuw huis, een nieuwe huisgenoot. Om af en toe stoom af te blazen ben ik beginnen lopen met Start to run - 5 km. Voor mij een ware prestatie, want ik háátte lopen. Daarnaast ga ik ook zwemmen. Mijn geluk kon niet op toen de zwembaden weer openden in december. Enkele baantjes zwemmen zorgt wel echt voor innerlijke rust bij mij. Afspreken met vrienden blijft wel op nummer één staan. Ik ben eerder een vriendenmens dan een familiemens. Vrienden zijn de familie die je zelf kiest. Naast sporten heb ik nood aan mijn vriendinnen bij wie ik kan ventileren, lachen, zot doen... Of het nu binnen of buiten is, het maakt me niet uit. Zolang we elkaar zien. Al is het in kleine groepen, maakt niet uit.

Farah Mohamed (27), Sint-Jans-Molenbeek

Camper

Ik heb al geweldig genoten van onze uitstapjes met onze buscamper. We komen nu op plaatsen in eigen land waar we nog nooit geweest waren en beseffen dat ons land zeker de moeite waard is om te ontdekken. Het is iets om elk weekend naar uit te kijken en het houdt mij recht tijdens de eenzame thuiswerkweken.

Kathleen Dehertogh (45), Schriek

Tekenen

Ik ben beginnen tekenen, zonder opdracht of plan. Zonder me af te vragen ‘wat anderen’ ervan denken. Vrij. Als ik bezig ben, vergeet ik alles en leef ik op mijn papier. De tijd vliegt voorbij.

Alexander van Bergen (61), Berlaar

Kleding

Mijn eigen kleding maken: ook tijdens de lockdown was het een grote bron van geluk. Zo blij dat ik dat kan.

Katrien David (58), Gent

Kitesurfen

Kitesurfen is wat me door deze lockdown helpt. Bij de eerste lockdown was het een van de dingen die niet meer mochten in België. Maar ik fietste de grens over naar Nederland, 130 kilometer heen en weer, en ging daar wat ketteren op de Binnenschelde! Nu mag het wel, alleen zou het ook onder de essentiële verplaatsingen moeten vallen zodat ik naar mijn favoriete spots in Nederland kan. De Belgische kust is immers veel verder en drukker. Het is in ieder geval volledig coronaproof, veel veiliger dan hier in een park of op een bankje in de stad waar ik woon.

Erik Colin (60), Turnhout

Catan

Ik geniet ervan om op zondagochtend de krant te lezen en met een kop thee de weekendbijlagen te doorbladeren. Daarnaast speel ik ook regelmatig zowel de online- als offlineversie van het gezelschapsspel Catan met vriendinnen of mijn mama en broer. Ik heb dat spel aan het begin van de lockdown vanonder het stof moeten halen, maar ondertussen is het echt een gewoonte geworden om om de paar dagen eens een spelletje of twee te spelen. Gelukkig ben ik er ook goed in!

Rikke Stevens (23), Gent

Meditatie

Ik mediteer al negentien jaar twee keer per dag gedurende twintig minuten. Daarbovenop doe ik 50 minuten yoga per dag. We zijn veel buiten in de tuin, waar we werken, eten en spelen. We gaan wandelen met kinderen en kleinkinderen, en blijven op veilige afstand van elkaar en dragen een mondmasker.
We wonen allen naast elkaar. Dat we in het verleden allemaal voor deze dingen kozen, heeft ons nu extra geholpen. We doen onze boodschappen digitaal en één van ons gaat ze halen en verdeelt ze.

Ann Jorissen (61), Neeroeteren

Op reis

Wat me door de lockdown hielp? Het kneden en vervolgens bakken van desembrood. En luisterboeken. Heel veel luisterboeken. Van Louis Couperus over Toni Morrison tot Tommy Wieringa. Op reis door het gesproken (en geschreven) woord.

Hannes Cools (26), Gentbrugge

Lianne La Havas

Bittersweet, het album van Lianne La Havas dat vorig jaar verscheen, was voor veel mensen een onopvallende release, voor mij een warm bad elke keer wanneer ik het aan zette. En een warme fluisterstem die zegt: ‘Het komt wel goed.’ Dat, en die steengoede cover van Radiohead natuurlijk.

Matthew Lootens (31), Gent

Verhuisd

Na jaren van wikken en wegen ben ik uiteindelijk verhuisd van de stad naar het dorp waar ik ben opgegroeid: een rustige, groene omgeving.

Marie Van den Berghe (60), Denderhoutem

Ottolenghi

Op nummer één staan de gerechten van Yotam Ottolenghi voor mij. Lekker koken, dus, voor het hele gezin en daarbij langer tafelen dan normaal. Gedeeld op deze eerste plaats staat Netflix. Wij hebben een paar hele goede reeksen gezien die je de tijd een beetje deden vergeten.

Liam Amar (40), Berchem

Zoontje

‘Kleine dingen’... Niet dat hij met 49 cm en 3,5 kg echt klein was, maar onze zoon hielp wel om saaie momenten te verdrijven. Sindsdien is het leuk om elke dag nieuwe dingen te ontdekken die de sleur doorbreken.

Jens De Wit (28), Berchem

Boerderij

We hebben ons ingeschreven in een samenplukboerderij. Het veld op om met de kinderen te oogsten: zo veel hebben we geleerd over groenten, bloemen en fruit. Hoe diep zit een schorseneer in de grond? Hoe proeft een koolrabi? Wat is dat voor iets, een appelwortel? Bovendien genieten we van het gevoel van ruimte en weidsheid, nog eens ver te kunnen kijken en diep in te ademenen. En weg is het claustrofobische gevoel!

Tessa Van Thielen (46), Deurne