Welke onverlaat wenst een kind dood in 140 tekens?

Deze zomer van terreur heeft een minderjarig slachtoffer uit ons land geëist. U mag deze zin herlezen. Hij klopt. Het gaat om een vijftienjarige jongen uit Limburg. Een vrijwilliger op vakantie. Met een bril, een beugel en een hoodie. Ramzi overleed niet door een zelfmoordaanslag of een gijzeling.

Hij stierf een dubbele dood. Eerst kreeg hij een ongeval op een quad in Marokko, daarna werd hij afgemaakt op de sociale media. Gejuich en gejubel was er om zijn dood, in de meest gore bewoordingen. Weer een Marokkaan, weer een terrorist minder, is de meest simpele en meest foute redenering die de vuilspuiters op Facebook en Twitter schreven.

Het is rassendenken van het zuiverste soort. De daders namen niet eens de moeite zich te verschuilen achter valse namen. De aanslagen, de vluchtelingencrisis en de economische stagnatie poken blijkbaar de angst op en doen alle schaamte wegsmelten. Zich neerleggen bij een dergelijke daad van onversneden racisme is geen optie. Negeren of banaliseren een totaal zwaktebod. Want welke onverlaat wenst er een kind dood in 140 tekens? Welke zot hoopt dat er snel nog 'Moccro's' met hun quad zich zullen te pletter rijden?

Het siert de Vlaamse politici dat ze allemaal hun morele verontwaardiging tentoonspreiden. Het was haast aandoenlijk hoe ze over elkaar heen buitelden om de haatpraat te veroordelen. Als zij het echt meenden, staan hen twee zaken te doen. Ze moeten zichzelf aan een gewetensonderzoek onderwerpen en zich afvragen of hun eigen woorden van de laatste maanden de grenzen van het toelaatbare niet hebben doen verwateren.

Ongetwijfeld zullen vooral de Vlaams-nationalisten hier een onterechte beschuldiging van maken, terwijl het slechts een oproep tot eerlijkheid betreft. Wie een constant doembeeld schept van een ondergaand Avondland dat beschermd dient te worden tegen de oprukkende barbaren moet niet schrikken wanneer hun volgelingen chargeren.

Elke politicus moet ook achter die snel getikte steunbetuigingen blijven staan. Het internet heeft hier één ontegensprekelijk voordeel. De haatzaaierij blijft niet beperkt tot de toog van een of ander duister café. Het racisme staat openlijk te lezen op allerlei fora van extreemrechtse groupuscules, wat het makkelijker te bevechten maakt. Als Ramzi dan toch moet verworden tot een symbool, laat het er dan een zijn van de strijd tegen dit steeds alledaagser racisme. Want dat racisme wordt helaas dan wel banaler, het mag nooit relatief blijken.