Weg met Noma, leve de nonna!

Mark Coenen is columnist.

Wat goed dat voorportalen van de culinaire hel zoals het Deense Noma de deuren moeten sluiten: de combinatie van naar uitbuiting neigend personeelsbeleid en naar sadisme neigend eetnarcisme is geheel uit de tijd, als ze al ooit ín de tijd was. Mijn tijd zeker niet. Eat that, René!

“Een garnaal die zo kort geleden was geslacht dat hij nog voor me stond te trillen, bellen blazend uit zijn scherpe, puntige bek, zijn plakkerige lijf bedekt met rauwe, gekoelde mieren!”, beschreef ooit een recensent een beetje kokhalzend een voorgerecht.

“Bizonpenis!”, riep de volgende likkebaardend omdat hij op kosten van de zaak weer een laaiend verslag mocht maken van een zestien uur durende lunch met happy ending in de weekendbijlage.

“Een volledig intacte eendenkop waarvan de hersenen zijn blootgelegd, om op te eten met een klein lepeltje gemaakt van de onderkaak van diezelfde eend!”, ratelde weer een andere kakkineus net voor hij met een delier werd afgevoerd naar het dolhuis.

Zelfs een slechte verstaander heeft het ongetwijfeld door: ik heb het niet zo met die als vetrijke slagroom opgeklopte rages rond restaurants, waarbij een bereiding van iets wat na een paar uur via de endeldarm het lichaam weer verlaat opgehemeld wordt als was het de verrijzenis van Ons Heer op paasdag.

Die restaurants zijn het hoogtepunt en tegelijk de ultieme perversie van de beleveniseconomie, waar mensen na het betalen van een half maandloon per persoon denken dat ze iets onvergetelijks gaan meemaken, alleen al omdat het een half maandloon kost en er een rottende uier van een damhert dat drie weken heeft liggen fermenteren in zijn eigen pis op het menu staat. Met aangepaste wijnen.

Foute foodporn voor snobs: ik zeg het gelijk het is.

Weg met Noma, leve de nonna: de Italiaanse moeder die met bloem, boter en een handvol verse tomaten een wonderlijke pizza kan draaien en dat in vele filmpjes op YouTube doet. Magnifiek. Zuchtend staan de oude besjes in de keuken, terwijl hun kleindochter die gestudeerd heeft voor influencer en geld geroken heeft in slecht tegenlicht wat domme vragen stelt. Zijn ze eindelijk met pensioen, moeten ze nog altijd werken.

Of kijk naar Benedetta Rossi, die vele miljoenen fans heeft op de sociale kanalen en op aandoenlijke maar aanschouwelijke wijze de voortreffelijke Marchigiaanse cucina povera demonstreert op haar Fatto in casa da Benedetta. Thuis gemaakt is best gemaakt. Geen hersenen van nog levende eendjes, maar courgettes met parmigiano en broodkruim in de oven.

Aan ons de keuze.