We moeten dringend afstappen van vastgeroeste clichés over 55-plussers

In mijn vele gesprekken met 55-plussers hoor ik maar al te vaak gelijkaardige verhalen als die van Paul Van der Stappen. Maar liefst 868 keer solliciteerde Paul op 5 jaar tijd en dat zonder resultaat. Keer op keer solliciteren, je hoop instellen, je inzetten voor een selectieprocedure en dan een ‘njet’ ontvangen, als je die al ontvangt... Vele werkgevers blokkeren blijkbaar op leeftijd. Nochtans is het vooroordeel van werkgevers tegenover deze groep onterecht.

Diversiteit binnen een bedrijf is namelijk een succesfactor. Ik hoorde het Saskia Van Uffelen, CEO van Ericsson Europe, nog zeggen deze week: er is een rechtstreekse link tussen diversiteit en innovatie. En in haar doctoraatsonderzoek toont onderzoekster Kim Demeulenaere aan dat een bedrijf tot 6 procent productiever is wanneer alle leeftijden even sterk vertegenwoordigd zijn. Het omgekeerde is echter ook waar: als één leeftijdscategorie oververtegenwoordigd is, is dit nefast voor de productiviteit. Diversiteit is voor een succesvol bedrijf dus noodzakelijk om te overleven, met jongeren én 55-plussers.

En dat hoeft niet te verbazen: ervaren medewerkers zijn vaak loyaler, hebben tonnen ervaring en hebben daardoor ook de nodige generieke competenties opgedaan. Bovendien voelt iemand van 55, 60 jaar zich vandaag vaak nog erg vitaal. Ik kan daar zelf van meespreken!

Waarom staan werkgevers dan toch zo sceptisch tegenover het aanwerven van een rijpere persoon?, vragen vele 55-plussers aan me. Het valt niet te ontkennen dat in landen als Duitsland, Nederland en Zweden veel meer 55-plussers aan het werk zijn. Dat ligt voor een groot deel aan een werkmentaliteit die historisch gegroeid is. Zweden is bijvoorbeeld al jaar en dag bezig met loopbaandenken: een aanpak die ervaren werknemers zo lang mogelijk actief houdt op de arbeidsmarkt. En dat werkt. Ik pleit er zelf ook al jaren voor: we moeten onze mensen niet enkel langer maar ook met ‘goesting’ aan het werk houden. Dit vraagt een andere manier van rekrutering en een vernieuwde kijk op hoe je loopbanen organiseert. En dat begint met afstappen van vastgeroeste clichés over 55-plussers.

Een van de gevaren van langdurige werkloosheid is dat je netwerk steeds kleiner wordt. Mensen voelen zich na verloop van tijd geïsoleerd. Een sterk netwerk hebben en onderhouden is van groot belang wanneer je een job zoekt. Daarom zetten we bij VDAB de netwerkevents ‘Op talent staat geen leeftijd’ op poten. De organisatoren? Dat zijn werkzoekende 55-plussers. Tijdens de voorbereiding van het event verbreden ze hun netwerk en leren ze van elkaar. Ze gaan zo ook zélf het gesprek aan met werkgevers en zetten meteen zichtbaar hun talenten in. De komende weken vinden de eerste events voor 55-plussers trouwens plaats in elke provincie van Vlaanderen.

De uitdagingen van onze arbeidsmarkt in de toekomst zijn niet min. De komende periode gaan maar liefst 400.000 ‘babyboomers’ met pensioen. Prognoses stellen dat er voor elke 100 werknemers die uitstromen, er slechts 80 nieuwe instromen op de arbeidsmarkt. Er komt dus een structureel tekort aan werknemers dat we nooit eerder gekend hebben. In die context kunnen we morgen geen enkel talent links laten liggen. En zeker geen professionele mensen met een pak ervaring.

Onze boodschap aan werkgevers? Kijk met een open vizier naar de sollicitaties van oudere werknemers. Het grijze goud ligt er voor het rapen. En aan de 55-plussers zonder werk: laat je niet ontmoedigen. Jullie talenten zijn wél een meerwaarde voor onze arbeidsmarkt. Blijf dus volhouden en onderhoud je netwerk. Een maatschappelijke mentaliteitsverandering gaat niet over één nacht ijs, maar ze komt er wel.