Was ik jonger, dan zou ik na de match eindeloos die goal van Tielemans hebben nagespeeld in de tuin

Mark Coenen is columnist.

Een streep in de winkelhaak, geschilderd door Youri Tielemans, besliste afgelopen zaterdag de Cup Final. Nog een beetje rokend van overdreven snelheid stierf de bal stijlvol in het net, naast een machteloos graaiende keeper. Net binnen het kader, na een actie om in te kaderen, al stond de verdediging van Chelsea wel te stuntelen en kon de immer blozende Tielemans ongehinderd aanleggen. Een verbluffend samenspel van techniek, fysiek en mechaniek.

Wat opviel was de soepelheid van zijn trap: nog voor de bal vertrok wist je dat het raak was. Het kostte hem geen enkele moeite. Hij legde de bal zo sierlijk en achteloos binnen dat hij zich met reden de waardige erfgenaam van Ludo Coeck en zijn geweldige linker mag noemen, met dit verschil dat Youri dynamiet in beide voeten heeft.

Gary Lineker, de voetbalpresentator van de BBC kon zijn lol niet op want Leicester is en blijft zijn ploegje. Toen ze in 2016 voor het eerst kampioen speelden presenteerde Gary Match of the Day in zijn onderbroek: dat had hij zijn fans beloofd op Twitter.

In Engeland weet men perfect welke de favoriete ploegen van de sportjournalisten zijn, iets waar bij ons nog altijd besmuikt over gedaan wordt. Behalve bij de nationale ploeg, want daar móét de commentator partijdig zijn, zo staat het in de grondwet.

De eerste Engelse cup van zijn ploeg ooit deed Lineker ongegeneerd en in beeld ontploffen in indianengehuil en rare danspasjes: heerlijke televisie op een druilerige zaterdagnamiddag in mei. Was ik jonger, dan zou ik na de match mijn shoes aangetrokken hebben en eindeloos en vruchteloos die goal van Tielemans naspelen in de tuin. Gelukkig heb ik geen shoes meer.

Na de uitreiking mocht de zoon van de eigenaar de beker even vasthouden. Aiyawatt Srivaddhanaprabha volgde zijn vader op, die in 2018 bij een helikopterongeval om het leven kwam, na een thuismatch tegen West Ham. Meerdere tranen werden weggepinkt. “Ik wilde de beker winnen voor hem”, sprak de trainer. Achter zijn rug knikten alle spelers van yes.

De subjectiviteit van de voetbalpresentatoren bij de BBC bewijst nogmaals dat zoiets kan omdat sportverslaggeving geen echte journalistiek is. Op convenabele manier en met enig inzicht uitleggen wat er gebeurt op het veld, daarbij de sfeer zo goed mogelijk meegevend: het is een stiel en geen gemakkelijke, maar het is niet meer dan dat.

Wat er vervolgens in de nazit gebeurt is entertainment, maar sinds Uytterhoeven en Huybrechts de lat ontiegelijk hoog legden zijn alle loffelijke opvolgers mislukt en zal men bij belangrijke matchen van de Belgen tijdens de rust van het EK alleen het waterdebiet angstwekkend zien stijgen: dan gaat iedereen naar de wc in plaats van naar de herhalingen van oeverloos becommentarieerde fases te kijken.

Was het al maar 11 juni.