ColumnFrederik De Backer
Waarom is meineed een misdaad, maar zijn politici ongestraft meer sofist dan staatsman?
Frederik De Backer is columnist.
Ik ben geen oplichter. Ik ben een luilak, een vuilak, een vrouwengek, een misantroop, een pessimist, een socialist, een bassist en ik eet mijn Royco-soepjes zonder water, maar ik ben geen oplichter. Ik schrijf deze stukjes als een van u, ik pretendeer niet te beschikken over een duizelingwekkende verzameling diploma’s. Eén was al een heel gedoe. Ik heb drieënhalf jaar hogeschool uitgezeten, meer thuis dan in de les.
Vraag me niet wat een bijwoord is, of het verschil tussen een lijdend en een meewerkend voorwerp, wat een zeugma is en waarom iemand het zo heeft genoemd; ik weet het niet. Ik noteer. Ik kijk en ik lees en ik leef en daarover krabbel ik dan iets neer. Ik ben geen schrijver; ik draag geen kostuumvestjes, ik rook geen pijp. Wat ik ben is een vent met een laptop.
Neem niets van wat u van me leest aan voor waarheid, voer me niet op als autoriteit. Ik ben Paul De Grauwe niet, ik ben Anton Jäger niet, godzijdank ben ik Els van Doesburg niet. Ik denk veel, maar weet niets. Ik ben vogelvrij. Brallend naakt op een straathoek. Aan u om te beslissen of u blijft kijken.
Maar ik doe dan ook niet mee aan populariteitswedstrijden. Ik heb niemand te overtuigen van mijn integriteit. Als ik lieg, dan kraait daar geen haan naar. Als daarentegen een politicus liegt over zijn cv, zoals het Amerikaanse Congreslid George Santos, dan is dat een halszaak.
“Wie doet dat nu niet op zijn cv?” zegt de Republikein daarover. Daar begint het al. Het getuigt van weinig zelfvertrouwen wanneer iemand de nood voelt te liegen over wie hij is. Van laksheid ook. Als je niet goed genoeg bent, zorg dan dat je het wordt. Maar alla, zoiets is al bij al vrij onschuldig. Fake it till you make it en dat soort nonsens.
Alleen loog George Santos zowat zijn hele leven bijeen. Naast rookgordijnen optrekken over zijn rijkdom, diploma’s en carrière leende hij geld van kennissen dat hij niet wilde terugbetalen, stichtte hij valse liefdadigheidsorganisaties, maakte hij zich schuldig aan ponzifraude en beweerde hij dat vier van zijn werknemers het leven hadden gelaten bij een bloedbad in een homobar in Orlando. En wat te denken van deze uitspraak: “I never claimed to be Jewish. I said I was Jew-ish.”
Schokkend.
Hoewel.
Weet iemand van ons over welk diploma zijn eigen politieke goeroe beschikt? Interesseert dat ons, als we eerlijk zijn? Van de helft van die onnozelaars zou je achterovervallen mocht blijken dat ze een diploma hébben. En als er nu één branche is waarvoor een cv bijeenliegen een cv an sich is, dan wel de politiek. WhatsApp, het Marrakech-pact, PFOS… Waarom is meineed een misdaad, maar zijn politici ongestraft meer sofist dan staatsman?
George Santos is geen liegende politicus. Hij is een politicus.