Omarm de hoofddoek. Omarm de diversiteit, je gaat ze zelfs nodig hebben

Het jaarlijkse hoofddoekendebat laait weer op. Een onmisbaar punt op de politieke agenda om nog eens goed uit te pakken bij Jan en alleman. Want daar gaat het toch om: een simpel stukje stof dat misbruikt wordt om op te jutten, te polariseren en de aanwezige extreemrechtse voedingsbodem te besproeien.

Zowel MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez als de openbaarvervoermaatschappij MIVB verschuilt zich achter het achterhaalde principe van ‘neutraliteit’ om hoofddoekdragende moslima’s te weren bij overheidsinstanties. Ik vraag me af wie ze voor de gek houden. Iedereen heeft politieke en religieuze overtuigingen en in die zin zou een hoofddoek een referentie kunnen zijn om daar enige hoogte van te krijgen.

Als mijn perfect Nederlandstalige vader geconfronteerd wordt met een roepende stadhuismedewerker die vertrekt vanuit het idee dat hij anderstalig is, dan is de persoon in kwestie op dat moment ook niet neutraal. Eén voorbeeld, maar ik kan je er tientallen geven om te bewijzen dat neutraliteit in overheidsinstanties nu al niet bestaat. Daar kan men zich niet meer achter verschuilen, het gaat hier gewoon duidelijk over discriminatie.

Zowel Bouchez als de MIVB slaat de bal hier mis, want binnenkort zullen deze bekwame werkkrachten noodgedwongen met open armen moeten worden ontvangen. Bij overheidsinstanties, in scholen, ziekenhuizen en jawel, in de politiek. Wen er maar aan.

Als jonge hoofddoekdragende moslima ben ik getuige van hoe deze geviseerde groep zich in sneltempo aan het verrijken is met educatie of in mijn geval praktische stages. Ze stromen door naar de arbeidsmarkt en onderscheiden zich door een bagage aan nodige skills en enorm doorzettingsvermogen. Ideale profielen om aan te werven. In sommige sectoren hebben ze dat al ondervonden en omarmen ze de diversiteit die in onze samenleving al decennialang aanwezig is. Misschien moet de overheid haar oor daar eens te luisteren leggen, want ze loopt ver achter.

Of lopen we deze bekwame werkkrachten gewoon mis door koppig vast te houden aan een ideologisch spel? Georges-Louis Bouchez lijkt voor die weg te opteren door lawaai te maken met geplande wetgevingen op Brussels en federaal niveau om geloofsovertuiging te bannen uit openbare diensten. Hij verzet zich onder andere tegen de benoeming van de hoofddoekdragende Ihsane Haouach als regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Een ideale actuele kapstok om met het omstreden thema in de kijker te staan.

Niets nieuws onder de zon dus, maar wat mij vooral weer stoort is het gebrek aan sterk tegengeluid. Ik mis een krachtige stem in het beleid die voor ons strijdt. Met een slappe excuus “er zijn andere prioriteiten” komen we er niet.

Dan stop ik dit opiniestukje straks best weer in de bovenste la, want ik zal het ongetwijfeld volgend jaar weer nodig hebben.