Niets zwengelt je efficiëntie zo aan als de aanwezigheid van kleine kinderen

Maud Vanhauwaert is columnist.

Tegen mijn rechterknie slaapt een zieke kleuter en over mijn linkerdij ligt een ingedommelde baby. Op mijn rechterdij balanceert de laptop waarop ik dit nu schrijf. (Gelukkig heb ik brede dijen.)

In deze piëtahouding werk ik koortsachtig door, zodat dit stukje af is nog voor een van de twee weer begint te mekkeren. Ik probeer in een constant ritme te tikken, zodat het geruststellend klinkt als regendruppels op een raam.

Er zijn veel manieren om je werkefficiëntie op te drijven: vroeger opstaan, vaker nee zeggen, je socialemediameldingen afzetten, en wellicht ook iets met avocado’s. Maar niets zwengelt je efficiëntie zo aan als de aanwezigheid van kleine kinderen.

Wie wil, mag de mijne weleens lenen. Misschien zit er wel een maatschappelijk model in. Ja!

Als we nu eens in elk kantoor een paar hangerige dreumesen droppen. Ja!

Op die manier zouden we ook de druk op de crèches kunnen verlagen! Ja!

Ach, ik tikte even iets al te enthousiast. Er wordt er hier eentje wakker.