Macron wist perfect wat hij deed: de brave Fransman tegen zijn gilet trekken en de antivaxers opsluiten in hun eigen huis

Mark Coenen is columnist.

Een jaar geleden zaten we met ingehouden adem te kijken naar de gewelddadige poppenkast die zich ontrolde voor het Capitool in Washington, waar een paar honderd heethoofden een aanval inzetten op de Amerikaanse democratie, daartoe aangespoord door de verliezende president. Al wil die dat tot op vandaag niet gezegd hebben.

Je kan van die Amerikanen zeggen wat je wil, maar ze brengen hun rampen wel goed in beeld. Meteen dramatische liveverslagen van de schermutselingen op alle zenders, becommentarieerd door Adonis-gelijke ankers met zorgelijke blikken en voortreffelijke namen. Niemand kan somberder kijken dan Wolf Blitzer van CNN.

Spielberg maakt hier ongetwijfeld ooit een beklijvende film over, alle elementen voor een blockbuster zijn voorhanden. Je voelde je zoals iemand die vertraagt op de autostrade om een selfie te nemen bij een zwaar verkeersongeval, maar kijken bleef je. Glaasje wijn erbij.

Het was het einde van de voorlopig eerste ambtsperiode van Trump, die, als ze hem dit jaar tenminste niet voor lange tijd opsluiten in Rikers Island, de Republikeinen weer naar de overwinning zal leiden in 2024. Afspraak met de geschiedenis, u kent dat riedeltje wel.

Trump vond het spelletje owning the libs uit: een moeilijk vertaalbare strategie die inhield dat hij door het gewiekst uitdagen van de Democraten hen ook daadwerkelijk het behang injoeg, waarna hij hen pas goed uitlachte als hij merkte dat ze er weer met beide voeten ingetrapt waren.

Een soort van online pesten dat zeer effectief bleek te zijn, tot ze Trump van Twitter smeten en zijn vuurkracht van 50 miljoen fans plaatsmaakte voor een digitaal waterstraaltje op een eigen platform dat maar niet van de grond komt. Donald zelf ook niet veel meer, maar dat heb ik van horen zeggen. Ondertussen verlapt de voormalige FLOTUS Melania Trump op haar website een hoed die ze speciaal liet maken bij het staatsbezoek van Macron in 2018. Voor een kloeke 250.000 dollar is hij de uwe, met bijbehorende NFT en waterverfschilderij.

Diezelfde Macron startte zijn verkiezingscampagne deze week met eenzelfde truc, alleen zijn het hier niet de liberals maar de niet-gevaccineerden die gejend worden. “Je vais emmerder les non-vaccinés jusqu’au bout”, sprak de perfect gecoiffeerde bij de aftrap van een woelig politiek jaar, waarin een nieuwe president verkozen moet worden.

Het was een geniale zet, wetende dat er maar een kleine minderheid van de Fransen tegen vaccinatie is en die minderheid niet op hem stemt. De verontwaardiging bij de oppositie is groot, maar achter de schermen hoor je ze tandenknarsen van jaloezie. Want Macron wist perfect wat hij deed: de brave Fransman tegen zijn gilet trekken en de antivaxers opsluiten in hun eigen huis.

Aanval is de beste verdediging, ook in de politiek.