Lezers reageren: ‘UGent, neem die man zijn leerstoel af’

Boudry

Alweer krijgt Boudry van jullie de kans om zijn mening te verkondigen, ditmaal zelfs paginagroot. Dat hij zich daarbij bezondigt aan demagogische truukjes, stoort me.

De Club van Rome heeft nog altijd geen ongelijk gekregen, de deadlines zijn enkel opgeschoven. Hij zet ze echter weg als totaal ongeloofwaardige doemdenkers. Hij stelt tegelijk dat de milieuvervuiling sterk afnam. In welke wereld leeft hij? ’t Is niet omdat de Schelde niet meer biologisch dood is, dat in andere werelddelen de vernietiging van ecosystemen niet schrikbarend toeneemt en alleen maar versnelt.

De andere milieuproblemen die voortkomen uit onze groei, negeert hij gewoon: het stikstofprobleem, uitputting van bodems, verzuring, waterproblematiek, plastic, PFOS... nog geen enkel is opgelost. Dankzij onze groei zijn alle milderende maatregelen, die hij voorstelt als successen, een maat voor niets, want we verbruiken almaar meer en onze impact op de planeet is alleen maar groter geworden. Maar het gaat iets trager dan ze in de jaren 70 voorspelden. De trein rijdt nog steeds recht naar de afgrond, maar een klein beetje trager.

Uiteindelijk komt hij weer bij zijn stokpaardje uit: kernenergie is de oplossing van alles! Misschien heeft hij gelijk en is kernenergie een deel van de oplossing, maar hij gaat daarbij compleet voorbij aan het feit dat we mét kernenergie nu ook al een veel te grote voetafdruk hebben.

En dan zijn centrale vraag: kan de economie nog groeien in een eindige wereld? Hij maakt een karikatuur van ‘ontgroei’, want nergens wordt gezegd dat de juiste investeringen er niet voor kunnen zorgen dat de impact op onze planeet wel degelijk kan dalen. De zesde massa-extinctie is al bezig, en dat met kernenergie.

Hij is de wetenschapper, de anderen zijn profeten en mensen die uw welvaart willen afpakken. Dit is een intellectueel onwaardig. Alweer. UGent, neem die man zijn leerstoel af.

Peter Arnauw, Schoten

Hoe noemt dat?

Ik zie niet in waarom een taalkundig onding zoals ‘Hoe noemt dat?’ (Comment ça ‘s’appelle?) standaard-Nederlands zou moeten worden. ‘Goed om weten’ (Bien à savoir), ‘zich verwachten aan’ ( s’attendre à) en dat vreselijke ‘ze mochten beschikken’ (ils pouvaient disposer) evenmin. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om correct Nederlands te schrijven en te spreken. Anders kunnen we net zo goed echt Frans gaan praten. Lekker makkelijk.

Marcel Schoeters, Antwerpen

Onderwijs

Neem mij niet kwalijk, beste Dirk Van Damme, maar over welke school hebt u het eigenlijk in uw opiniestuk van 3 januari? De kleuterschool? De lagere school? De middelbare school? En zo ja, welk middelbaar? Laten we ervan uitgaan dat het er voor u even niet toe doet: dé school dus, tout court.

Dan verrast het mij dat u al heel snel een kruis maakt over “de nieuwe schoolbeweging” waarvan “vriend en vijand” de mislukking erkennen, terwijl de methodescholen in het basisonderwijs beslist een succes zijn. U begrijpt het, ik ben een vriend van het leerlinggericht en zelfsturend leren en helemaal niet geneigd dit als een mislukking te zien, net zo min als ik erken dat dat de oorzaak zou zijn van de zogenaamde kwaliteitsdaling van ons onderwijs.

Maar laten we dit geschil even achter ons laten en mekaar ontmoeten in de overtuiging dat een “conservatieve terugkeer naar de oude school verre van zaligmakend is”. U hebt gelijk dat politici te veel de neiging hebben om hun idee van een moderne school te vereenzelvigen met een nostalgische kijk op hun eigen schoolervaring. Het zijn precies die politici die van deze coronacrisis gebruik zouden moeten maken om de school, zoals u zegt, “heruit te vinden”.

Maar in plaats van zich daarvoor te omringen met lieden van diverse slag riep minister Weyts een commissie in het leven die ondertussen een rapport heeft gepubliceerd dat precies beoogt wat u, en ik samen met u, wilde tegengaan: de oude school in ere herstellen. De “dagdroom van nostalgische romantici die tot mislukken gedoemd is”, zoals u schrijft.

Ik sluit mij dus aan bij uw vaststelling dat de idee van wat u de school van het industriële tijdperk noemt dringend moet worden aangepast aan onze huidige postindustriële maatschappij. U brengt enkele ‘topics’ aan maar geen alternatieven. Die zijn er in de vakliteratuur, maar ook in de praktijk, nochtans voldoende te vinden. Ik zou hier, ook vanuit mijn eigen praktijk en ervaring, menig idee kunnen aanreiken, maar dat valt helaas buiten het bestek van deze reactie. Het volstaat misschien om hier een oproep te doen tot het oprichten van een breed samengestelde denktank die het heruitvinden van de school grondig aanpakt. Het is er nu de tijd voor.

William Ploegaert, ex-directeur SASK Deinze