Lezers reageren: ‘Het wordt straks ‘N-VA barst’ in plaats van ‘België barst’’

Klimaatambitie

De manier waarop onze Vlaamse regering de klimaatambities wil waarmaken, lijkt voor mij op automobilisten die op hoge snelheid in de richting van een kruispunt rijden waar de verkeerslichten op rood staan, met de hoop dat het wel zal groen worden eer men op het kruispunt aankomt. Dat wil regelmatig lelijk tegenvallen.

Men heeft het er telkens weer over hoe men de kosten zal betaald krijgen. Dat er een hele hoge kost zal zijn als men zo blijft verderdoen, negeert men blijkbaar.

Alex Michiels, Dendermonde

Langer werken

Om de kosten van de vergrijzing te kunnen betalen, zullen we met zijn allen langer moeten werken. Zo wordt ons al jaren voorgehouden. Over de baten van de vergrijzing wordt niet gepraat. Daar is een goede reden voor. Deze gaan immers naar de aandeelhouders van grote vastgoedbevaks, die exuberante huurgelden innen bij de woonzorgcentra die de gebouwen huren. Dit geld moet opgehoest worden door pensioenen, subsidies en OCMW’s. De echte reden waarom ik dus langer moet werken, is om de zakken van aandeelhouders te spijzen.

Francis Wildemeersch, Gent

Samen beter worden, dat is échte politiek

Er is geen intra-Belgisch akkoord voor ons klimaat in Glasgow. Door het Vlaams verzet komt er geen Belgische handtekening onder de tekst van de High Ambition Coalition, in tegenstelling tot onze buurlanden. Net zoals in de coronacrisis zijn er te veel ministers, met name 4, die zich met dit belangrijk dossier bezighouden. Alweer een gevolg van de mislukte staatshervormingen die ons land rijk is en die stilaan als een monster de essentie van de staat en natie uithollen. Daar is maar één slachtoffer van: de Vlaming, de Brusselaar en de Waal. Dat uitgerekend de Vlaamse energieminister Zuhal Demir hier de Vlaamse lakens uitdeelt en uiteindelijk Jambon schoorvoetend volgt, is niet te verwonderen. N-VA misbruikt het klimaatdossier en ontneemt alle kansen tot samenwerking met de andere deelstaten en het federale niveau. Het kapotmaken van het unitaire België is de ultieme eindterm – om het eens met een onderwijsterm à la Weyts (ook N-VA) te zeggen. Tegenwerkingsfederalisme noemde een hoofdredacteur het in de krant. Dit is in schril contrast met het samenwerkingsconfederalisme van voorzitter De Wever. Het wordt duidelijk dat straffe madam Demir binnen N-VA een steeds sterkere positie inneemt en zo de eenheid binnen N-VA verzwakt. Het wordt straks ‘N-VA barst’ in plaats van ‘België barst’. “We hebben geen lessen te leren van het federale niveau”, zei de minister-president. Ik vrees van wel, beste MP. Zoals in de pandemiecrisis is samenwerken altijd beter dan tegenwerken. De unitaire gedachte ‘eendracht maakt macht’ blijkt nog steeds méér kracht te hebben dan de Vlaamse leuze ‘Wat we zelf doen, doen we beter’. De ultieme eindterm is dat alle burgers van dit land er beter van moeten worden. Provoceren en blokkeren is stoerdoenerij, en is zeker geen voorbeeld van beleid van staatsmannen en staatsvrouwen. De Vlaamse regering is nog nooit zo zwak geweest. Eendracht maakt macht terwijl tweedracht deze ontkracht.

Martin Boudry, Oostnieuwkerke

Wijwater

Als de parochianen van deken Jaak Janssen zich beter voelen na de besprenkeling met wijwater van het beruchte altaar, het zij zo. Ik vraag me dan wel af hoeveel wijwater de kerk nodig heeft om de zondige sfeer van de kindermisbruiken in de kerk weg te wassen. Op zijn minst moeten er velen hun wasmachine op heilig water laten draaien om met een gewijde kazuifel weer de mis te doen. Wat die snoodaards in Bree deden was zeer stout, behoeft een biecht, maar ze volgden wel het gebod van Christus: gaat heen en vermenigvuldigt u. Over het bepotelen van kinderen vind ik niets terug in de bijbel.

De kerk heeft het nog altijd moeilijk met de seksuele daad, behalve als het om pedofilie gaat. Die daad is blijkbaar zelfreinigend.

Lucienne Colpaert, Dendermonde