John Cleese voelt zich gecanceld door de media, maar dat hij dat mag rondbazuinen op de BBC maakt zijn argumentatie toch niet zo sterk

Mark Coenen gaat op wandel met de week.

Etterbakken met een gevoel voor humor: ze zijn zeldzaam. Pestkoppen met aanleg voor een gore bak dan wel fijne scherts, die hun cynisme verpakken in een smalend lachje of een raadselachtige tweet: ze tellen zowel partijvoorzitters als professoren in hun rangen.

Ook komieken komen in dat lijstje voor, maar die zijn gelukkig zeldzamer dan een vis in de Schelde zonder micro­plastics in zijn maag. Helden die etterbakken worden zijn even zeldzaam. Niets is immers erger dan te beseffen dat iemand die je altijd hoog had eigenlijk gewoon een klier is.

Ooit was er geen levend wezen grappiger dan John Cleese: zijn palmares is een erelijst van de lach in alle vormen en maten, met als ultiem hoogtepunt de speech die hij gaf bij de uitvaart van zijn vriend Graham Chapman. De veel te vroeg gestorven komiek werd door Cleese beendroog als volgt uitgeleide gedaan: “Good riddance to him, the freeloading bastard! I hope he fries.”

Door iemand op zijn begrafenis uit te maken voor het vuil van de straat laten zien dat je hem mist: het moet de allerhoogste vorm van humor zijn. Elke aanwezige rouwer viel om van de lach.

Het zal de laatste keer geweest zijn dat ik voluit met het komische genie − want dat is hij − gelachen heb, want de man werd steeds zuurder en somberder. De wereld is verloren, er is geen hoop meer en met de journalistiek is het nog erger gesteld, jammert hij voltijds.

Tel dat op bij zijn rampzalige huwelijksleven en een alimentatielast die astronomisch is − een recente tournee ging onder de noemer The Alimony Tour − en je begint de man te begrijpen.

Deze week raakte bekend dat hij − in arren moede en omdat hij het geld nodig heeft, mag ik hopen − een programma gaat maken voor de bijzonder rechtse Britse zender GB News, een programma met nieuws dat overal elders verzwegen wordt. Ook Cleese voelt zich gecanceld door de media en niet zo’n ­beetje. Maar dat hij dat mocht rondbazuinen op de BBC maakt zijn argumentatie toch niet zo sterk.

“Onzin”, zei de wijze talkshowhost Graham Norton. “Oude mannen die hun hele leven van alles kritiekloos mochten rondbazuinen worden nu op hun verantwoordelijkheid gewezen en daar is niets tegen.”

“Een complot, dat is het!”, schuimbekte Cleese.

Oké dan.

Complot is trouwens een gevaarlijk woord. Deze week werd Alex Jones, rechtste roeptoeter die de massamoord op de schoolkinderen van Sandy Hook een complot noemde, veroordeeld tot het betalen van 1 miljard dollar schadevergoeding.

Daar kun je héél veel echtscheidingen mee betalen.