Je nek uitsteken in de sport is niet levensgevaarlijk maar wel slecht voor je carrière

Mark Coenen is columnist.

Wie afgelopen weekend naar het Italiaanse voetbal keek om zijn gedachten te verzetten na de nederlaag van Celester bij K2 zoekt K3 kon merken dat de spelers een rode veeg op hun wang hadden. Lippenstift, zo bleek. Kaderde in een actie waarmee men geweld tegen de vrouw onder de aandacht brengt. Een loffelijk streven, maar of zo’n streep effect heeft is maar de vraag.

De vraag stellen was ze meteen beantwoorden: het bleek alvast niet uit het gedrag van de supporters in Empoli, waar een vrouwelijke journaliste in beeld bespot en bepoteld werd. Trek het je niet aan, zei de mannelijke anker in de studio, sussend en een beetje vergoelijkend.

Een goede samenvatting van de toestand, leek mij dat. Vrouw geïrriteerd en gebruuskeerd, man die de zaak minimaliseert: ziedaar de geschiedenis van 50 jaar emancipatie. Gelukkig maakte Dries Mertens twee prachtgoals tegen Lazio Roma, waardoor het toch nog een beetje een leuke avond werd.

De streep met lippenstift doet denken aan het assenkruisje, dat goede katholieken siert op Aswoensdag, de dag waarop intermittent fasting is uitgevonden, want dan eet men door de band slechts één keer. Net zoals op Goede Vrijdag trouwens, maar ook dat weten de mensen niet meer. Uit boetedoening, omdat men tijdens het carnaval dat de vasten voorafgaat zich te buiten is gegaan aan spijs en drank - wij danken u o Heer.

Ik heb niets tegen symbolen en hun wereldvrede bevorderende functie, maar dikwijls is het alleen maar een doekje voor het bloeden, terwijl de wonde niet gestelpt geraakt. Omdat dat eigenlijk ook de bedoeling niet is. Zachtjes aan, dan breekt het lijntje niet.

Je nek uitsteken in de sport is niet levensgevaarlijk maar wel slecht voor je carrière: vraag dat maar aan Colin Kaepernick, de Amerikaanse quarterback die in 2016 de eerste was die knielde - in plaats van rechtop te blijven staan - tijdens het spelen van het Amerikaanse volkslied. De actie van de supporters van Bayern München daarentegen was niet symbolisch maar glashelder. Zij verzetten zich tijdens de algemene vergadering tegen de sponsoring van hun club door Qatar Airways. In Duitsland hebben de fans nog iets te zeggen, want ze hebben minstens 51 procent van de aandelen van de club. Het leidde tot pandemische taferelen, waarbij de bobo’s van de club bleven doen alsof hun neus bloedde, tot luidruchtige verontwaardiging van de supporters. Geen idee of er ooit iets van komt, maar de woede was echt, en tegelijk een zeldzaam bewijs dat niet alleen eencelligen van voetbal houden.

Vorige week werden twee Deense journalisten uit datzelfde Qatar gezet omdat ze reportages wilden maakten over de mistoestanden bij de bouw van de stadions voor het WK volgend jaar. Meteen volgde een oproep tot een journalistieke boycot van het toernooi.

Ik ben benieuwd.