OpinieLezersbrieven
Ja, vroeger citeerden politici al eens vaker literatuur. Maar ook brainwashing was daar niet vreemd aan
Een selectie uit de lezersbrieven aan onze redactie.
Naïef Europa
Poetin heeft in zijn 9 mei-speech het Westen op zijn plaats gezet. Met het vooropgestelde NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne kwam de NAVO te dicht bij Rusland, zoals de VS bereid waren tot een derde wereldoorlog toen de Sovjet-Unie Cuba wou omtoveren tot een militaire basis. Daarmee is duidelijk geworden dat Oekraïne en bij uitbreiding Europa slechts het schaakbord zijn van twee nucleaire grootmachten.
Europa is naïef geweest te denken dat de Russische beer kon gepaaid worden met wat economische stroop. Uiteraard zijn de Oekraïners de slachtoffers van dit geweld, maar laat het Finland en Zweden tot nadenken stemmen vooraleer Rusland uit te dagen met NAVO-lidmaatschap. Dat speelt enkel in de kaart van de VS, die openlijk hebben toegegeven uit te zijn op het verzwakken van Rusland.
Stefan Van de Velde, Sint-Agatha-Berchem
Lectuur
Journalist Jorn Lelong merkt op dat politici vroeger vaak vlot citeerden uit boeken en dat de huidige ontlezing in onze maatschappij allicht de oorzaak is van het verdwijnen van de politieke belangstelling hiervoor. Vroeger was dit inderdaad meer gewoon.
In Gent was er midden negentiende eeuw het lezersgezelschap der wevers, waaruit de progressieve weversmaatschappij Vooruit voortkwam. Die werd een volkshogeschool voor socialistische politici. De naam Vooruit is gebleven, maar niet de belangstelling voor literatuur. De stopwoorden ‘En nu … vooruit’ werden trouwens ook gebruikt door kardinaal Cardijn; op de sokkel van zijn standbeeld naast de Sint-Martinusbasiliek te Halle staan ze gebeiteld.
De befaamde classica Mary Beard bespreekt in haar boek Confronting the Classics de gewoonte van vroegere politici om te citeren uit het werk van klassieke Griekse schrijvers, maar merkt op dat deze teksten dikwijls misbruikt werden voor eigen politiek voordeel. Zo liet Hitler op de Olympische Spelen van 1936 een productie brengen van de Oresteia van de Griekse tragediedichter Aeschylus, die geïnterpreteerd werd als een triomf van het Arische ras. Zelf liet hij boeken verbranden. Lectuur en brainwashing staan dikwijls dicht bij elkaar.
Roger Vyverman, Ninove
