Is Trump in staat om als monster van Frankenstein de Republikeinen te vernietigen?

Michiel Vos is VS-correspondent en gehuwd met de dochter van Democrate Nancy Pelosi. In een wekelijkse wisselcolumn met Derk Jan Eppink brengt hij verslag uit van de race naar het Witte Huis.

Is Donald Trump, de übercircusmenner van dit presidentiële seizoen, in staat om als Monster van Frankenstein de Republikeinse partij te vernietigen? Commentatoren en Trumps rivalen gaan vol op het orgel om The Donald te stoppen voor de cruciale Super Tuesday (nu dinsdag). Te midden van al het populistische geweld moest ik denken aan de blue blooded verliezer van de Grand Old Party.

Jeb Bush, tot voor kort met dat wanhopige uitroepteken 'Jeb!', gaf 130 miljoen dollar uit tijdens zijn presidentiële campagne, die hij deze week afsloot na teleurstellend verlies in South Carolina. De financiers van Bush & co. konden een mislukking niet voorkomen. Honderd. Dertig. Miljoen. Dat is 32,5 miljoen per gedelegeerde. Want van de 1.237 gedelegeerden die een Republikeinse kandidaat nodig heeft om genomineerde van de partij te worden, heeft Jeb er precies vier verzameld.

De Bush-dynastie is niet meer.

Jebs vertrek was een tragedie met antieke proporties, of shakespeareaanse trekjes. De jonge broer die door de outlaw wordt onthoofd in het bijzijn van de oudere broer en hun vader. Jeb, George W. en George H.W.: that's a lot of Bushes, zelfs voor de Republikeinse kiezers in de voorverkiezingen. De matriarch heeft dus toch gelijk gekregen: in 2013 al zei Barbara Bush - de negentigjarige maar nog altijd even uitgesproken echtgenote van voormalig president Bush: "We've had enough Bushes."

De investeerders van Bush & co. grepen in zoals alleen geld kan ingrijpen in Amerika's politiek: by calling the shots. Jeb werd uit de race gehaald. Hij bleek moeilijk aan de man te brengen in het huidige politieke klimaat, dat wordt beheerst door de stijl en inhoud, of het gebrek daaraan, van één man: Donald Trump. Het was Trump die Jeb sinds afgelopen zomer als low energy neerzette.

Dat label bleek verdraaid effectief. Vechtersbaas Trump speelde immer op de man. Over de ideeën van Bush, of zijn ervaring als gouverneur van Florida werd niet gesproken. Het Florida, waar Jeb in 2000 broer George aan het presidentschap hielp door zijn oudere broer uit het moeras van eindeloze hertellingen van stemmen te trekken. Diezelfde opperhavik en neoconservatieve George besloot na nine eleven om een war on terror te starten en Irak te straffen.

Vijftien jaar later kreeg de familie de rekening gepresenteerd.

"Het WTC kwam naar beneden toen je broer regeerde", zei Donald Trump in debat met Jeb Bush. "De oorlog in Irak was een big fat mistake." Binnen de Republikeinse partij was dit meer dan vloeken in de kerk. Het was een dolksteek waarmee Trump Bush en de zijnen in het hart trof.

Jeb betaalde jaren later de prijs voor de onoplettendheid van zijn broer in de weken voor 9/11 en diens obsessie nadien met olierijk Irak. Opmerkelijk veel mensen waren het eens met Trump, die een paar dagen later won in South Carolina.

Alsnog liet Jeb zijn broer W. opdraven om campagne voor hem te voeren. W. sprak over 9/11 als hét moment van zijn presidentschap. Wellicht was het niet Trump, maar zijn Texaanse broer die Jeb de nek omdraaide. Daar kon geen 130 miljoen dollar tegenop.