OpinieLezersbrieven
‘Ik zie de politici niet snel een beroep doen op het gezond verstand als het erom gaat dronken achter het stuur te kruipen’
Er mag opnieuw aan cultuur worden gedaan en ook sauna, fitness of sport met publiek kunnen weer. Komt het normale leven ook voor u dichterbij, of blijft u op uw hoede? Een nieuwe greep uit de inzendingen via demorgen.be.
Van het goede te veel
Versoepelingen en tegelijkertijd de mondmaskerplicht afschaffen lijkt, nu er een besmettelijkere variant lijkt aan te komen, van het goede te veel. Zolang de versoepelingen steunen op deugdelijk onderzoek qua luchtkwaliteit en besmettingsclusters kan de opening van cultuurhuizen, waar het gedrag van het publiek stuurbaar is, verdedigd worden – zeker gezien hun economische situatie. De drogreden, dat er geen maatschappelijk draagvlak is voor strenge maatregelen, kan makkelijk doorprikt worden wanneer we deze situatie vergelijken met bijvoorbeeld het verkeer. Als daar veertien doden per dag zouden vallen, dan kon men waarschijnlijk niet snel genoeg uitpakken met draconische maatregelen, waarvoor het maatschappelijk draagvlak ook niet echt groot zou zijn. Ik zie de politici niet snel een beroep doen op het gezond verstand als het erom gaat dronken achter het stuur te kruipen of tegen het dubbele van de toegelaten snelheid door de bebouwde kom te snorren. Wat men blijkbaar niet onder ogen wil of durft te zien, is dat er een significant deel van het publiek (naar schatting zo’n 15 à 20 percent) zich asociaal gedraagt en zich zo zal blijven gedragen, behalve indien men strenge maatregelen handhaaft, met een bestraffing achter de hand. Kortom: ik hou mijn masker nog even op, en al helemaal omdat ik als 65-plusser nog meer dan een maand moet wachten op mijn tweede vaccinatie (dank u AstraZeneca). Al dat geknuffel laat ik ook aan mij voorbijgaan. Toch hoop ik op het einde van het jaar dit continent tijdelijk achter mij te laten voor een deugddoende vakantie. Maar als er intussen nog te veel en te vroeg versoepeld wordt, dan zouden we daar met zijn allen wel eens naast kunnen grijpen.
Louis Behiels, Antwerpen
Dag als een andere
Voor mij was 9 juni een dag als een andere. Ik ging werken, kwam thuis, deed wat ik altijd doe. In geen geval kom ik plots veel meer tussen de mensen; dat zal heel geleidelijk gaan. Ik ben blij dat we weer meer mogen en beetje bij beetje zal ik daarvan profiteren. Maar voorlopig laat ik de cinema, restaurants en zelfs terrasjes nog aan degenen die daar echt nood aan hebben. Zelf wacht ik nog wat af. Wel ben ik blij dat ik af en toe wat vaker vrienden kan zien, maar echt in grote groepen bijeen komen, dat is nog niet voor direct. Volgende week krijg ik mijn eerste spuitje en daar kijk ik naar uit (zelfs al ben ik ook wat bang). Maar toch denk ik niet dat dit zoveel zal veranderen in mijn gedrag. Elke keer er versoepelingen zijn, wacht ik een tijdje eer ik me aanpas. Al kijk ik wel uit naar een restaurantbezoekje eens de kinderen klaar zijn met de examens!
Leen Broodcoorens, Brakel