Ik wilde het algoritme kloppen door de i’s van idioten te vervangen door sterretjes

The Zuckerfucker is in Succession, een bijzonder duur uitziende en goed gemaakte serie op Streamz, de koos­naam van Mark Zuckerberg van Facebook en Instagram en Whats­App en Wat Nog.

Succession gaat over een media­dynastie die op barsten staat, niet alleen wegens familie­ruzies, drugs­gebruik en ­frequente aanhouderij, maar ook door de nieuwe media, die aan de winsten knagen als een bever op speed aan een Hollandse dijk.

Alles wordt een app: dat is kort ­samengevat de boodschap, verpakt in dialogen met een fuck­gehalte dat indrukwekkend is.

Fuckerdefuck nog aan toe zeg.

Ik schat dat er om de tien seconden een scheldwoord door de lucht vliegt, gevolgd door een gore belediging of een rauwe knauw beneden de gordel. Het is een reeks met waarlijk geen enkel sympathiek personage: ­iedereen is een machts­geile, bloed­zuigende, narcistische klootzak.

Ook de vrouwen.

Brian Cox speelt ze als patriarch ­allemaal virtuoos van het scherm, maar ik geloof nooit dat Rupert ­Murdoch, op wie zijn rol en dit ­verhaal losweg gebaseerd is, zo’n vuile bek heeft.

Al is die wel al een tijdje met Jerry Hall, moeder van sommige kinderen van Mick Jagger, en die kan er wel wat van, naar het schijnt.

Van vloeken, dus.

The Zuckerfucker ligt voor de ­zoveelste keer onder vuur omdat de nieuwe gebruiks­voor­waarden van Whats­App stipuleren dat de ­gegevens van die app kunnen ­uitgewisseld worden met Facebook. Zelfs voor de sinds vorige week rijkste mens op aarde, Elon Musk, gaat dat een brug te ver en hij raadt iedereen aan om een andere app te downloaden: Signal. Gegarandeerd veilig, tot het niet meer veilig is. Algoritmes hebben geen moraal.

Het is een mooi staaltje cynisme voor gevorderden van de kant van Musk, want die Tesla’s van hem weten zelfs wanneer de chauffeur naar de grote wc moet onderweg, maar dit terzijde.

Onschuldig geintje tussen triljardairs: als dát al niet meer mag, is het einde van de wereld nabij, toch?

Mijn eigen onschuldige geintje op Facebook over de titel van mijn nieuwe boek Alle mannen zijn idioten kreeg nog een staart. Na een eerste verwittiging dat de woorden haat­dragend waren, wilde ik het algoritme kloppen door de i’s van idioten te vervangen door sterretjes. *d*oten, dus.

Die dingen zijn slimmer dan je denkt en ik zat meteen 24 uur in het cachot.

In Monopoly-termen: ‘Ga direct naar de gevangenis, u mag niet langs AF’.

Ik word daar dan een beetje lacherig van, maar vrienden reageerden ­balorig en verbijsterd en wilden ­meteen een mars op Californië organiseren te mijner ondersteuning.

Wat er ook van zij: Facebook heerst en dicteert en de klant die in ruil voor al zijn persoonlijke data toegang tot het platform krijgt, buigt diep.

Wat een deal, denk je, tot je beseft dat je ook op betaal­sites al je ­gegevens weg­schenkt.

De nieuwe slavernij is draadloos.

Zuckerfucker my ass.