ColumnMaud Vanhauwaert
Ik kijk naar de stippellijnen die overgaan in volle strepen, vandaag valt alles neder
Maud Vanhauwaert is columnist.
En het regent pijpenstelen en ik zit in de file en kijk naar de stippellijnen die overgaan in volle strepen, vandaag valt alles neder, alleen de ruitenwissers gaan heen en weder, als metronomen simultaan bewegend, maar niemand kan met het tempo mee, en bijna thuis zie ik vage wezens door de bijna lege stegen, het hoofd naar beneden, verlegen, bij wijze van spreken de grond toegenegen, het vege lijf sauveren, en de wolken hangen laag en wegen zwaar zoals de plastic zakken aan de hand van een vrouw, die op scheuren staan, de wereld staat op wenen, zelfs de witte vloeren van het KMSKA zitten al vol zwarte vegen, werkelijk alles zit tegen, al is daar die fietser die zich niet meer probeert te weren, het heeft opgegeven, en met opgeheven armen in het Engels zingt dat hij zingt in de regen, wat een zegen, en op mijn zolderkamer probeer ik de lange repen tot regels te verknippen, tot een wat melig gedicht. Al had ik ook kunnen noteren: de herfst hangt in de stad en ik voel me zeiknat.
