ColumnMaud Vanhauwaert
Ik had nog nooit van de man gehoord, maar ach: een prijs is een prijs en daar kan je alleen maar blij om zijn, toch?
Maud Vanhauwaert is columnist.
Ik kreeg een mail waarin staat dat een jury mij graag de Leo Herberghs Poëzieprijs uitreikt, ter waarde van 750 euro. Ik had nog nooit van de man gehoord, maar ach: een prijs is een prijs en daar kan je alleen maar blij om zijn, toch? Echter, al snel was daar het addertje. Aan de prijs zijn een paar voorwaarden verbonden. Zo is het de bedoeling dat ik een nieuw gedicht maak, geïnspireerd op het werk van Herberghs. Ook verwacht men dat ik kom optreden in Maastricht. Reiskosten zijn inclusief. Ik moet het dat organiserend comité nageven: wat slim bedacht! Misschien moet ik dezelfde truc eens proberen bij onze loodgieter. Ik zeg dat ik hem benoem tot beste loodgieter van de Lage Landen en hem daarvoor een prijs wil geven. Voor die prijs moet hij dan wel een paar leidingen verleggen, een cv-ketel installeren en, nu hij er toch is, kan hij misschien ook het lek in de badkamer traceren. In elk geval: ik heb het comité vriendelijk bedankt en in een offerte mijn ‘totaalprijs’ gegeven.
