Iedereen wil de politicus zijn die de vrijheid verkondigt. Zo voorspelbaar, en zo contraproductief

Stavros Kelepouris is journalist.

De regeringen van ons land willen deze week de krijtlijnen uitzetten van een pad uit de lockdown. Wie een blik werpt op de indicatoren van de epidemie in ons land, ziet dat er geen ruimte is om de samenleving in één snelle beweging open te gooien. Lange tijd was de dalende positiviteitsratio – het aandeel positieve coronatests in alle afgenomen tests – een hoopvol teken. Maar de voorbije dagen knikte ook dat cijfer weer omhoog, naar het hoogste punt sinds Nieuwjaar.

We hebben al eerder op dit punt gestaan en iedereen weet hoe dat afgelopen is. De Veiligheidsraad, toen nog voorgezeten door premier Sophie Wilmès (MR), schrapte maatregelen in zo’n rotvaart dat we terstond in een nieuwe coronagolf belandden. Wilmès is van stoel gewisseld, maar veel excellenties van toen zitten nog steeds rond de tafel. Voor hen is dit een tweede zit na een flinke buis.

De les van de vorige keer is dat een lockdown afbouwen een beetje is zoals de Ventoux afdalen met de fiets: vooruitbollen met de remmen dichtgeknepen. Het Overlegcomité van vrijdag wordt een oefening in politieke zelfbeheersing, net als de aanloop naar die cruciale vergadering. Bij sommigen jeukt het om zich op te werpen als de pleitbezorger van deze of gene sector – electoraal altijd interessant. Iedereen wil de minister of partijvoorzitter zijn die de vrijheid verkondigt. Een woordvoerder van een betrokken kabinet zei het deze week zo: “Zelfs Di Rupo heeft al gezegd dat hij de horeca open wil. Als je na Di Rupo komt, wordt het pijnlijk.”

Hoe hoger de inzet, hoe hoger de politieke nervositeit. Het hoeft dus niet te verbazen dat het opbod aan statements zich al vroeger dan anders op gang trok. De ene na de andere politicus gooide vorige week en afgelopen weekend zijn eisen voor het Overlegcomité in de ether. Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a), de strengste in de leer onder de federale en regionale topministers, zag de trein op stoom komen en ging nog snel in VTM Nieuws aan de noodrem hangen. MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, connaisseur van gewiekste politieke manoeuvres, zag een uitgelezen kans om zich tegenover Vandenbroucke in de strijd te werpen als de versoepelaar-in-chief.

De publieke opinie moet bespeeld worden. Het is allemaal zo voorspelbaar, en zo contraproductief. Politici klagen al langer dan vandaag steen en been over de voortvarende communicatie van wetenschappelijke experts: door warm en koud te blazen zouden zij de bevolking tureluurs maken. Maar het politiek schouwspel van vandaag is niet veel fraaier.

Wie de bevolking na bijna vier maanden lockdown niet helemaal gek wil krijgen, doet er goed aan om nu een paar dagen geen voorafnames te doen die niet waargemaakt kunnen worden. Een helder perspectief zal vrijdag nuttiger zijn dan een prullenbak vol ingetrokken beloftes.