Hoeveel keer nog moet de geschiedenis het failliet van het marxisme bewijzen?

Raoul Hedebouw beweert dat zijn partij PVDA geen enkel voorstel doet dat de vrijheid van mensen beknot. Zijn programma leest nochtans als een cataloog van beperkingen op vrij ondernemen, kopen en verkopen, werken, wonen, verhuren… Interessanter is te kijken wat er gebeurt als je het marxisme in de praktijk toepast.

In het verleden bleek dit geen succes. En dat is een eufemisme. Het zwartboek over het communisme en marxisme is rijk gevuld. De Sovjet-Unie met communistische coryfeeën als Lenin en Stalin hebben miljoenen burgerslachtoffers op hun geweten. De Oost-Europese satellietstaten bouwden een muur om hun burgers 'te beschermen voor het verderfelijke Westen'.

Het is onze democratische plicht om te wijzen op deze historische erfenis, maar Hedebouw en co zijn er blind voor. Ze nemen liever een voorbeeld aan Venezuela en poseren graag met de lokale helden uit de entourage van Chavez en Maduro. Logische vraag is dus hoe het deze marxistische heilstaat en hun inwoners vergaat? Wat gebeurt er als je het programma van de PVDA toepast? Leest u even mee in de internationale rapporten.

De Venezolaanse inflatie behoort met 475 procent tot de hoogste van de wereld. Mensen moeten vijf keer per dag geld afhalen om hun maaltijden te kopen. Vrouwen die minder fortuinlijk zijn, verkopen hun haar (!) om te kunnen eten. Het aantal overvallen swingt de pan uit, gezien burgers met rugzakken vol geld over straat moeten lopen. Aangekomen bij de winkel worden ze geconfronteerd met lange rijen en lege rekken gezien de importbeperkingen. Enkel in de staatswinkels is er nog wat eten voorhanden, maar daar zijn Venezolanen slechts twee dagen per week welkom. Geen nood, Rusland stuurt inmiddels graan naar Venezuela. De Koude Oorlog is terug van weggeweest. Het lot van de winkeliers is niet veel beter. De staat dwingt hen aan vastgelegde prijzen te verkopen. Zij hebben dus de keuze tussen het faillissement of de zwarte markt.

Is het een sociaal land? Marxistisch Venezuela staat slechts op plaats 67 wat betreft gelijkheid. Ter vergelijking: 'liberaal' België doet het pakken beter met een 21ste plaats en de meest herverdelende fiscaliteit van Europa. De marxistische elite bezit al het vermogen. Zo is de dochter van de overleden president Chavez de rijkste inwoner, met een vermogen van 4,2 miljard dollar. De overige 99 procent inwoners zijn wel gelijk: ze zijn allemaal even arm. Geen wonder dat er dit jaar 150.000 Venezolanen hun land poogden te verlaten.

En de Venezolaanse staat zelf? Die is zo arm dat ze zelfs niet de middelen heeft om drukpersen te kopen om geld bij te drukken. Het land heeft nochtans de grootste oliereserve ter wereld. Chavez' vrienden zaten echter met hun grijpgrage handen in de oliekas. Daardoor heeft de staat vandaag niet langer het geld om de olie te raffineren, en dus te exporteren. De Venezolaanse marxisten zijn wel vindingrijk: om geld te besparen mogen ambtenaren enkel nog op maandag en dinsdag gaan werken. Om energie te besparen werd de tijdzone met een halfuur aangepast. Volgens Transparancy International is Venezuela het meest corrupte land van Amerika. De pers wordt geclassificeerd als ‘niet vrij’. Het land heeft met 90 moorden per 100.000 inwoners de tweede hoogste moordratio ter wereld.

Het is dus gemakkelijker om een lijstje te maken van dingen die niet misgaan. Je kan niet anders dan concluderen dat Venezuela een failed state is. The Washington Post formuleerde het zo: "Everything that can go wrong, will go wrong when this government makes it." Die regering is marxistisch, en met deze Chavistas heulen de Belgische kameraden van de PVDA. Ook zij gaan in hun programma uit van staatseigendom via nationalisering, het uitschakelen van de markt via maximumprijzen en het uithollen van de rechtsstaat via volksrechtbanken.

Het Venezolaanse praktijkvoorbeeld indachtig, vraag ik dan ook aan Hedebouw en Mertens: Hoeveel keer moet de geschiedenis nog het failliet van het marxisme en communisme bewijzen?

Ja, het liberalisme heeft ook gebreken. Maar het heeft wel miljarden mensen wereldwijd uit de armoede getild. Het is verantwoordelijk voor een ongeziene welvaartscreatie én verdeling. En bovenal, burgers zijn vrij om te doen en te laten wat ze willen, vrij om te werken en te ondernemen, vrij om eigendom te verwerven, vrij om te spreken, vrij om te leven. Ik wens de mensen van Cuba en Venezuela hetzelfde toe.

Lees ook

Gwendolyn Rutten: Waarom mocht PVDA'er Hedebouw in 'De afspraak' zomaar een resem platitudes verkondigen?

Raoul Hedebouw: Wat is er mis met een herverdeling van de rijkdom, mevrouw Rutten?

Alexander Casier: Kom eindelijk eens met duidelijke antwoorden, PVDA