Het zou intellectueel lui zijn om de klimaatminister wat makkelijke beenvegen toe te dienen

Tine Peeters is journalist bij De Morgen.

Zuhal Demir (N-VA), minister van Energie en Omgeving, zegt in een weekendinterview in deze krant dat ze haar collega’s een zware vakantietaak meegaf aan de start van het zomerreces. “Ik coördineer het klimaatbeleid, maar heb niet alle bevoegdheden in handen. Ik heb daarom alle Vlaamse ministers gevraagd in de zomervakantie voorstellen klaar te maken over hoe ze op hun domein nog een stap verder willen en kunnen gaan. Want dat is wel de bedoeling.”

Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) verweet partijgenote Zuhal Demir begin juli nog dat ze rond de PFOS-vervuiling in het Antwerpse te voortvarend was toen ze een parlementaire onderzoekscommissie opperde over de gevaren van dit vuile chemisch goedje. In de strijd tegen de klimaatopwarming kan de Limburgse echter niet voortvarend genoeg zijn. Die aansporing geldt echter evenzeer voor haar collega’s in de Vlaamse regering, zoals Lydia Peeters (Open Vld) van Mobiliteit en Hilde Crevits (CD&V) van Economie, Innovatie en Landbouw. Het is dan ook volkomen terecht dat Demir van haar collega’s een waslijst met voorstellen verwacht aan het begin van de herfst.

Want het zou intellectueel lui zijn om de klimaatminister vandaag wat makkelijke beenvegen toe te dienen en haar een stuitend gebrek aan ambitie te verwijten na het rapport van het IPCC en de Green Deal van de Europese Commissie.

Het klopt dat de N-VA, en dus Demir, de zware industrie en de petrochemie in de Antwerpse haven het liefst zoveel mogelijk wil ontzien omdat ze de levensader betekenen voor ’t Stad van voorzitter/burgemeester Bart De Wever (N-VA). Maar het klopt evenzeer dat ook de andere partijen in de Vlaamse regering hun fellow travellers al jarenlang niet voor het hoofd wilden stoten met milieubeperkingen. CD&V spaart de landbouwers zoveel mogelijk, Open Vld houdt graag de ondernemers en de projectontwikkelaars buiten schot.

Met voorzichtige en vriendelijke regeltjes of premies zal het echter niet meer lukken. Acute wanhoop over een klimaatapocalyps is ook niet nodig. Politiek paniekvoetbal evenmin.

De hele Vlaamse regering moet wel snel tot de conclusie komen dat de nu voorgestelde vermindering van de CO₂-uitstoot met 35 procent tegen 2030 – het hoogste percentage dat Demir en haar collega’s haalbaar achten – niet zal volstaan. Diezelfde Vlaamse ministers moeten ook de eerlijkheid hebben om toe te geven dat ze met hun huidige plannen die afname van 35 procent niet eens zullen bereiken.

Elke regeringspartij zal in deze klimaatstrijd dus een (deel van haar) achterban de arm moeten omwringen. Alle betrokken vakministers zullen de culot moeten hebben om heftige maatregelen te nemen. Het goede én het slechte nieuws voor al die politici is dat ze zich daar allemaal even ongeliefd mee zullen maken.