‘Het weze duidelijk dat ook de hiërarchie boter op het hoofd heeft’

Oud zeer

Dit voorval is eigenlijk oud zeer. Naar aanleiding van het programma ‘Dank dat u bij ons was’ over het afscheid van Martine Tanghe voelde ik me verplicht om te reageren op de uitspraak van Paul Jambers. Hij vertelde leuk weg dat typistes hun tijd vulden met roddelen. In mijn brief haalde ik ook Karel Hemmerechts aan die ons kwalificeerde als de ‘tikteefjes’. Aan die uitspraak van Jambers werd geen aanstoot genomen, niet door de programmamakers, niet door degenen die eindverantwoordelijk zijn. Het weze duidelijk dat ook de hiërarchie boter op het hoofd had/heeft.

Gaby Taes (69), Heverlee

Ongelukkig voorval

Ik heb te doen met de mensen die zich door deze uitspraken geschoffeerd voelen, maar evengoed met Eddy Demarez die een carrière van decennia ineens herleid ziet tot één dramatische minuut. Hoe verkeerd ik zijn uitspraken zelf ook vind, misschien moeten we ook leren aanvaarden dat een pluralistische samenleving niet vanzelf komt, we betalen daar een prijs voor. Namelijk dat er wel eens dingen gezegd en geschreven worden waar we het zelf niet mee eens zijn, en waardoor we ons gekwetst kunnen voelen. Daar moeten we ons dan maar tegen wapenen.

Ik lees nu her en der dat mensen die zulke uitspraken doen, moeten worden ‘opgevoed’ en dat dit zelfs als cafépraat niet zou mogen worden getolereerd. Of dat er nog “veel werk aan de winkel is”. Anders gezegd, iedereen heeft recht op een eigen mening, zolang die mening maar dezelfde is als wat algemeen aanvaard wordt. En wie daarvan afwijkt, moet worden bijgeschoold. Nou moe. Een akelige samenleving doemt op. Tegenwoordig moeten we ons hoeden voor elke uitspraak die als kwetsend of discriminerend kan ervaren worden door mensen van een bepaalde geloofsovertuiging, geaardheid, huidskleur, geslacht, lichaamsbouw, en noem maar op, en laten we het steeds aan de vermeende slachtoffers om te beslissen of een uitspraak kwetsend is of niet.

Nogmaals, ik begrijp de woede van de dames in kwestie, maar het was een ongelukkig voorval, meer niet.

Johan Leplat (47), Leuven

Les

Ik ben verontwaardigd, maar niet verbaasd dat dit gebeurde. Als je niet in het plaatje past, is er altijd wel iemand die vindt dat hij/zij het recht heeft om te oordelen. Mensen aanpakken op uiterlijk, geaardheid, geloof, hun naam… geeft de betrokkene het gevoel dat die zich over zichzelf moet schamen. Verbaast het dan dat het mentaal welzijn daaronder lijdt? Vele mensen praten nog steeds op deze wijze in kleine kringen. Wat ik hieruit leer is dat als ik dergelijke gesprekken meemaak, ik niet meer stilzwijgend getuige mag blijven, maar dat ik ertegenin moet gaan.

Wat Eddy Demarez betreft, ben ik teleurgesteld. Van iemand die met zoveel overtuiging en overgave de wedstrijden becommentarieerde, had ik dit niet verwacht. Het doet bij mij een groot vraagteken rijzen naar de oprechtheid van andere journalisten. Zulke uitspraken maken en excuses aanbieden omdat je betrapt bent, is schijnheilig. Ik vind zijn schorsing terecht, maar of hij ontslagen moet worden, betwijfel ik. Laat hem achter de schermen werken. Zijn stem kunnen we nu even niet aanhoren.

Dounia Touzani (52), Wemmel