OpinieHarry De Paepe
Het programma van ‘Harry & Meghan’ wordt ‘een documentaire’ genoemd, maar daar weiger ik voorlopig in mee te gaan
Harry De Paepe is auteur. In het voorjaar verschijnen er van hem een boek over Charles III en een over de Britse kroningsceremonie.
De eerste drie afleveringen van een nieuwe serie op Netflix – de volgende drie verschijnen op 15 december – brengen een mooi verhaal van hoe twee jonge mensen elkaar leerden kennen en naar elkaar toegroeiden. Het is vlot verteerbare televisie waarbij je leuke beelden krijgt van het guitige zoontje van het koppel. De suikerzoete smaak is niet veraf, ware het niet dat er ook bijzonder bittere dingen verteld worden. Het koppel maakt immers deel uit van de meest becommentarieerde familie ter wereld. De twee trailers van de reeks waarin Harry en Meghan, de hertog en hertogin van Sussex, “hun kant van het verhaal” vertellen, veroorzaakten meteen behoorlijk wat zenuwachtigheid in en rond Buckingham Palace.
Harry, de vijfde in lijn voor de troon, zette samen met zijn echtgenote begin 2020 een stap terug als senior royal. Het koppel besliste te verhuizen naar de Verenigde Staten, het geboorteland van Meghan, om een leven te leiden dat wat normaler is. Daarop besliste dé grootmoeder, de Queen, om hun officiële functies in te trekken en de financiële banden tussen het koppel en de koninklijke familie door te knippen.
En toen vond het interview met Oprah Winfrey plaats. Uit dat ophefmakende gesprek bleek dat een niet nader genoemde senior royal vragen had over de huidskleur over het komende kind van Harry en Meghan. Waarom en hoe dat gebeurde, dat weten we niet.
Verstotenen
Het koppel groeide meer en meer uit tot de verstotenen van de familie. Toen de Queen onder de ogen van de hele wereld ten grave gedragen werd, zagen we opnieuw Charles met zijn zonen bedrukt kijkend achter een lijkkist wandelen. In 1997 was dat achter de kist van Diana Spencer, de veel te vroeg gestorven ex-vrouw van Charles en de moeder van zijn kinderen. De paparazzi speelden een vuile rol in het overlijden van Diana. De laatste minuten van haar tumultueuze leven bestonden uit een wilde vlucht voor de pers. Diana’s eigen broer klaagde destijds die rol van de pers aan, de royal family hield zoals gewoonlijk de lippen stijf op elkaar.
De huidige reeks werd door het heengaan van Elizabeth II uitgesteld, net als het boek van Harry dat in januari verschijnt. Wellicht omdat hun boodschap te pijnlijk zou zijn om uit te zenden zo kort na het begraven van de koningin.
Lees ook
‘Dit is Harry’s ultieme afrekening met de tabloidpers’: buitenlandjournalist Maarten Rabaey over ‘Harry & Meghan’
Meghan en Harry richten in de eerste drie afleveringen de pijlen vooral op die Britse tabloids. De prins gaat duidelijk gebukt onder een trauma waarvan het geknipper van fototoestellen de soundtrack is. Het verzuurde zijn leven, met de brute dood van zijn moeder als kwalijk dieptepunt. “Ik moet mijn familie beschermen”, zegt Harry. Voor hem is Meghan zijn tweede Diana. Het programma van ‘H & M’ wordt een documentaire genoemd, maar daar weiger ik voorlopig in mee te gaan, want het is slechts ‘hun verhaal’.
Harry verklaart dat hij het aandurfde voor iemand te kiezen die niet in het perfecte plaatje van zijn familie paste. Het komt over als een sneer naar zijn broer William, die voor Kate Middleton koos. Hoewel zij geen aristocrate is, bleek ze de gedroomde kroonprinses.
Britse Rijk
De uitzendingen stellen ook het onbedoelde en bedoelde racisme van de monarchie en het Gemenebest aan de kaak. Twee historici leggen kort de evolutie van het Britse Rijk naar het Gemenebest uit. “Het dient alleen voor de Britse economische belangen”, vertelt iemand anders. Hier zit zeker een grond van waarheid in, maar deze uitspraak negeert wel het feit dat deze naties vrijwillig lid zijn, dat vooral blijven en dat sommige van die naties zelfs niet eens deel uitmaakten van het Britse Rijk. Het Gemenebest bezit nochtans genoeg mensen die op de uitspraken zouden kunnen antwoorden.
De historische link tussen de slavernij en de Britse kroon komt aan bod. Als je leeft in paleizen en historische gebouwen die voor een groot stuk opgebouwd zijn met imperialistisch geld, kom je vanzelf uit bij het (onbedoelde) racisme van de royals. Zelfs de brexit wordt erbij gesleurd. Harry en Meghan kaarten het allemaal aan. Netflix vermeldt dat niemand van de koninklijke familie wenste te reageren, maar in de Britse pers lees je dat ‘niemand Buckingham Palace contacteerde’. Je moet het doen met de beweringen van ‘H & M’.
De eerste drie afleveringen zijn niks nieuws onder de zon. Het pesterige gedrag van de rioolpers, de verwijzingen van die pers naar Meghans afkomst, de insinuaties tegenover the royal family: dit hebben we al gehoord en gelezen. Alleen krijgen we het nu in drie afleveringen van een uur, en die leveren de hertog en hertogin een aardige bom geld op. Ze maken van hun aanklachten een verdienmodel. De ‘grote bom’ voor de monarchie is de reeks tot nader bericht niet. Het koppel noemt man en paard niet. Misschien is dat voor de volgende afleveringen? De Windsors houden voorlopig, jawel, de lippen stijf op elkaar.