Het mag duidelijk zijn dat Clijsters haar resetknop niet heeft gevonden

‘Bag it, Michael.’ Dat was de kop op de cover van Sports Illustrated van 14 maart 1994. De onderkop was ‘Jordan and the White Sox are embarrassing baseball’. Na dat verhaal over de onrealistische ambitie van Michael Jordan om honkbalspeler te worden tijdens zijn eerste carrièrestop heeft de ster aller sterren nooit meer met Sports Illustrated willen spreken.

Hij was op zijn pik getrapt, maar bleef vastbesloten honkballer te worden, tot ze daar in staking gingen en hem als stakingsbreker wilden gebruiken. Inmiddels was de goesting naar basketbal te groot geworden, het vervolg moet gekend zijn. Dat gebeurde net geen jaar na die cover. De auteur, Steve Wulf, heeft naar aanleiding van The Last Dance, de Netflix-docu over Jordan, laten weten dat hij zijn verhaal van toen wat hard vond en de cover al helemaal.

Dat hij het nu niet meer zou schrijven, dat mag hij denken, maar dat moet hij niet zeggen. Dat is flauw. Journalistiek wordt nu eenmaal bedreven tegen de achtergrond van wat op dat moment speelt en Wulf had toen een punt. Hij had natuurlijk niet het flauwste idee dat het beste van de basketbalspeler Jordan nog moest komen. Dat is dan weer de pech die gepaard gaat met je nek uitsteken.

Ik steek mijn nek uit: bag it, Kim. Ik denk dat ik redelijk gerust mag zijn als ik dat schrijf. Het beste bij Kim Clijsters is er allang vanaf en komt met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet terug. De onderkop ‘Kim Clijsters brengt tennis in verlegenheid’ past niet. Die zou pas van tel zijn als ze wedstrijden gaat winnen, of toernooien, stel je voor, of grand slams, nog erger.

Jordan heeft zijn boosheid op de schrijver ooit uitgelegd. “Ze kwamen mij gewoon bekritiseren, zonder te begrijpen wat mijn passie toen was.” Jordan maakt hier een denkfout. Zijn passie was: professioneel honkballer worden om zijn vermoorde vader te eren. Voor de sportjournalist is die reden bijkomstig. We hebben het niet over een zoektocht naar zingeving – pottenbakker worden of MasterChef winnen – maar over topsport. De sportjournalist heeft het recht, neen, móét als vakman/vrouw oordelen of de ambitie van Jordan kans op slagen heeft. Als die oordeelt dat die kans onbestaande is, zoals Sports Illustrated, is het de verdomde plicht dat zo op te schrijven. Dat geldt ook voor Clijsters en dat geldt voor de Belgische media.

Ik heb die derde carrière van Kim Clijsters nooit enige kans op slagen toegedicht en het verbaasde mij dat specialisten in die sport dat nooit schreven/zegden, terwijl ze off the record andere geluiden lieten horen.

In een sport die naam waardig, met min of meer gelijkbegaafden, zal de fitste het halen. Een krant schreef deze week: “Pas als Clijsters topfit is, zal ze haar toptennis een wedstrijd lang kunnen opdringen.” Een heel jaar heeft ze gehad om topfit te worden en ze had corona in haar voordeel kunnen aanwenden voor een totale reset, zoals Wout van Aert. Het mag duidelijk zijn dat ze haar resetknop niet heeft gevonden.

Als sportjournalist had ik bij de aankondiging van haar comeback al de grootste moeite om deze poging tot comeback ernstig te nemen en dat gevoel is er na de US Open niet minder op geworden.

Dit is tijdverlies, voor Clijsters en voor de media, die ook schuld treffen. Toen ze wedstrijdjes van zes spelletjes won in een ongein genaamd World Team Tennis, hadden de media dat ongein moeten noemen en niet laten uitschijnen alsof het de prelude was voor stuntwerk op de US Open.

Hoewel de fitheid serieus te wensen overlaat, is er toch progressie. Dat talent van weleer is niet weg, is gebleken. Clijsters moet nu het ene na het andere toernooi spelen en ritme opdoen, maar dat willen haar knieën en buikspieren niet en inmiddels zal ook haar schouder al wel hebben opgespeeld. Ook tussen de oren zit het niet lekker meer. Jammer dat ze nooit heeft geweten wat het is om te moeten werken als topsporter.

Het is nu het een of het ander: eindelijk echt hard werken voor die comeback of een trainingloze Indian Summer beleven. Sports Illustrated zou koppen: ‘Bag it, Kim.’ Onderkop: ‘Clijsters is embarrassing herself.’