Het loopt fout als artiesten moeten meezingen met hun eigen nummers. Dat klopt niet

StuBru-presentator Stijn Van de Voorde loopt elke week voor de muziek uit.

De boog van een muzikant mag niet voortdurend gespannen staan. Met hart en ziel aan een album werken, legendarische concerten spelen, interviews geven… Dat is serieus business. Tussendoor moet men de teugels vieren. Tijd maken voor sport en spel is een must. Het is met onze geest zo gesteld dat afwisseling meer ontspanning geeft dan rust. We moeten de credibiliteit van ontspannende nevenactiviteiten niet overschatten, maar het is wel belangrijk om een stijlvolle grens te bewaken.

Vertrouw geen artiesten die doen alsof ze nooit buiten de lijntjes ­kleuren. Koketteren met ernst wordt na een tijdje ongeloofwaardig en vermoeiend. Zij die het meest ­zeuren over diepgang, kijken het vaakst naar stylingprogramma’s met Jani. Stiekem, uiteraard. Al zou ik hen leuker vinden mochten ze er eerlijk voor uitkomen.

Bands die deelnemen aan de Carpool Karaoke van James Corden willen heel hard bewijzen dat ze zichzelf probleemloos relativeren. Corden is een nichterige heteroseksueel die elk nummer meezingt alsof het gecomponeerd werd door Andrew Lloyd Webber.

Niets tegen de onderhoudende showbizzgesprekjes in de auto, maar het loopt fout als artiesten moeten meezingen met hun eigen nummers. Dat klopt niet. Als Britney Spears bijna twintig jaar na de release van ‘…Baby One More Time’ nog eens meekweelt met haar cultklassieker, valt het nog mee. Popkitsch roept bij iedereen een vorm van jeugdsentiment op. Laat Michelle Obama gerust ‘Single Ladies’ vrij interpreteren en Jennifer Lopez mag iets vocaal creatief ondernemen met ‘Locked Out of Heaven’, maar als Foo Fighters in een busje kruipen om hun nieuwe single ‘The Sky is a Neighbour­hood’ mee te brullen, wringt het. Dat beseffen de mannen nu ook, maar intussen is het kwaad al geschied. Dave Grohl was professioneel genoeg om het spelletje mee te spelen, maar de rest van de muzikanten zat er wat ongelukkig bij.

Ik kan me best voorstellen hoe dat gaat. Opduiken in een programma waar veel mensen naar kijken heeft een gunstig effect op de verkoopcijfers van een nieuw album. De platenfirma dringt er zelfs op aan. Foo Fighters-gitarist Pat Smear kijkt niet onverdeeld positief terug naar de bizarre autorit: “Na drie uur werd de sfeer minder aangenaam. Toen ik dacht dat het gedaan was, zaten we nog maar halfweg.”

Smear maakte op het einde van de jaren 70 deel uit van The Germs, een van de allereerste hardcore punkbands. Hij groeide op in totale punkchaos: on­beluisterbare gitaartrash, een bloedend publiek en een zanger met een heroïneprobleem. Daar denk je tijdens zo’n Carpool Karaoke toch even aan terug. Zelfs Grohl had het er moeilijk mee. “Ik zing mijn nummers met plezier op een festival, maar in de auto brul ik liever mee met liedjes van anderen.”

Er bestaat slechts één manier om dergelijke ongemakkelijke situaties te voorkomen: níét deelnemen aan de Carpool Karaoke. Rocksterren kunnen op andere manieren hun comfortzone verlaten en bewijzen dat ze toffe peren zijn. De fantastische wijze waarop Josh Homme van Queens of the Stone Age tegenwoordig verhaaltjes voorleest in het BBC-kinderprogramma CBeebies is daar een goed voorbeeld van. Zijn interpretatie van het verhaal over Zog (de brave draak die zo flink mogelijk probeert te zijn) bevat op een bepaalde manier meer rock-’n-roll dan alle avonturen van The Germs samen. De rijmende verzen worden vrij van ironie voorgedragen en dat maakt het eindresultaat nog sterker.

Rockgoden halen hun inspiratie buiten de grenzen van het dagelijkse. Routine is hun grootste vijand. Toch bestaan er voor rockbands betere nevenactiviteiten dan in een auto kruipen en geforceerd je eigen liedjes meezingen met een musicalacteur. Niet alles moet cool en hip zijn, maar het moet wel cóól blijven. Dat klinkt op het eerste gezicht wat hermetisch, maar muziekliefhebbers weten vast waarover ik het heb.

Aan alle andere lezers: nog een heel fijne dag en een zeer buitensporig weekend gewenst.