Het is stilaan tijd om je prioriteiten te checken, Vlaanderen

De dienst Statistiek van de Vlaamse overheid heeft met haar demografische vooruitzichten voor 2018-2035 misschien wel het belangrijkste beleidsdocument van de regeerperiode afgeleverd. Het zou de leidraad moeten zijn voor veel van de beleidskeuzes van deze Vlaamse regering en haar opvolger.

De indrukwekkende verzameling data bevestigen trends die al langer te ontwaren zijn. Zo is er, behalve van een vergrijzing, steeds nadrukkelijker sprake van een vergroening van de bevolking. Er zit dus groei in de jongere, nog niet actieve leeftijdsgroepen. Die klim concentreert zich bovendien grotendeels in de ook economisch vruchtbare ruit tussen Gent, Antwerpen, Brussel en Leuven.

Dat heeft grote gevolgen. Symbolisch, want centrumsteden als Mechelen en Aalst zullen de komende decennia flirten met de drempel van 100.000 inwoners. Ook kleinere randsteden als Vilvoorde, Halle of Machelen groeien pijlsnel.

Lees ook: Het wordt druk in de Vlaamse ruit: jobs en jonge gezinnen trekken naar centrum

Dichtslibben

Belangrijker is natuurlijk de kwestie hoe we met die stijging omgaan. Hoe voorzien we voldoende betaalbare woningen in die metropolitane ruimte? Hoe voorzien we voldoende kinderopvang? Voldoende scholen? Hoe vermijden we dat wegen nog meer dichtslibben in een permanente file? Hoe houden we voldoende ruimte groen en leefbaar? En ook: hoe vermijden we dat de ruimte buiten die stadsruit achtergesteld achterblijft?

Vergroening is een positief fenomeen, dat wijst op groeiende welvaart. Het vergt wel ingrijpende beleidsmaatregelen, en liever vandaag dan morgen. Je zou verwachten dat minister-president Geert Bourgeois (N-VA), na kennisneming van de bundel statistieken, meteen de kern van zijn regering in spoed zou bijeenroepen. Niet om paniekmaatregelen te nemen, maar juist om met gepaste ambitie de prachtige uitdaging te lijf te gaan om dit gewest klaar te maken voor zijn toekomst.

In werkelijkheid beperkte de minister-president zich tot een beleefde tweet, waarin hij de dienst Statistiek bedankte voor het werk.

Woorden

Ten gunste van de Vlaamse regering dient gezegd te worden dat ze eerder al enige blijk gaf van een voorzichtige langetermijnvisie. De poging om, op zeer lange termijn, onze ruimtelijke rommel wat op orde te zetten, blijft verdienstelijk. Maar het blijft voorlopig wel bij woorden. Dat noopt tot scepsis, omdat de toekomst al bezig is. Is het toeval dat een eerste nijpende tekort aan schoolplekken, inclusief kamperende ouders, opduikt pal in het Brabantse hart van de groeizone? We denken het niet. Als we willen vermijden dat dat kamperen weer de norm wordt, is een beleidsimpuls dringend gewenst.

Terwijl de bundel demografische statistieken van de persen rolde, besteedden de leden van het Vlaamse Parlement hun kostbare tijd aan een zoveelste even hartstochtelijk als nutteloos debat over hoofddoekjes op school. Het is stilaan tijd om je prioriteiten te checken, Vlaanderen.

Lees ook het interview met Eric Corijn: "Innotieve bedrijven halen mensen terug naar de stad"