Het hoge Belgische bezoek kan door de zittende regering geïnterpreteerd worden als Belgische steun aan president Tshisekedi

Voor het eerst in twaalf jaar zal een Belgisch koningspaar een bezoek brengen aan Congo. De delegatie van koning Filip wordt verwacht in de steden Kinshasa, Lubumbashi en Bukavu. Daar mag de koning zich niet beperken tot ontmoetingen met hooggeplaatste politici en bekende Congolezen. Hij moet ook luisteren naar de gewone man en vrouw.

Van 7 tot 13 juni zal het koningspaar, vergezeld door premier Alexander De Croo (Open Vld), minister van Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir (Vooruit) en staatssecretaris voor Wetenschapsbeleid Thomas Dermine (PS), naar Congo afzakken. Het laatste koninklijk bezoek aan Congo dateert uit 2010 en was ter gelegenheid van de vijftigste onafhankelijkheidsviering. Toen bezochten koning Albert II en koningin Paola Kinshasa, op uitnodiging van voormalig president Joseph Kabila.

Ook het bezoek van onze huidige koning zal plaatsvinden in een gespannen sfeer. Volgend jaar vinden verkiezingen plaats in Congo. Het hoge Belgische bezoek kan door de zittende regering geïnterpreteerd worden als Belgische steun aan president Félix Tshisekedi. Nochtans is zijn presidentschap het resultaat van verkiezingsfraude, wat België en de rest van de internationale gemeenschap goed weten. Tot op vandaag leeft daarover veel ongenoegen bij de Congolezen.

De Belgische delegatie wordt ook verwacht in de Kivu in het oosten van Congo. Dit is opmerkelijk omdat in deze regio al meer dan 25 jaar een oorlog woedt, en er op dit moment een zoveelste opflakkering van het geweld gaande is. Hopelijk spreken de koning en de koningin niet alleen met Nobelprijswinnaar Dr. Denis Mukwege, maar grijpen ze ook de kans om te luisteren naar vrouwen die werden verkracht door gewapende rebellen, naar mannen en kinderen die hunkeren naar vrede.

De koning, als staatshoofd van België, mag zich tijdens zijn bezoek aan Congo niet beperken tot gesprekken met president Tshisekedi, hooggeplaatste politici of bekende Congolezen. Hij doet er goed aan te luisteren naar het middenveld en naar de gewone Congolese bevolking, en in het bijzonder naar organisaties die de belangen van jongeren en vrouwen vertegenwoordigen. Het is goed dat de koning interesse toont voor Congo en kennis wil maken met het land. Maar de nabijheid van verkiezingen en de moeilijkheden waarmee het Congolese regime te kampen heeft, mogen het bezoek van koning Filip niet doen uitmonden in verkiezingspropaganda voor het regime van Tshisekedi.

De inzet van dit bezoek mag zich niet beperken tot het versterken van de banden met de Congolese autoriteiten en tot het waarborgen van de Belgische geopolitieke en economische belangen. Het bezoek moet eerst en vooral bijdragen tot verbetering van de levensomstandigheden van het Congolese volk, dat ondanks de enorme rijkdom van het land tot een van de armste volkeren van de wereld blijft behoren. Dit is de enige morele houding die loont.