Geen grote bedreiging voor de Britse monarchie

De documentaire van Meghan en Harry voegt alweer bladzijden toe aan de lange geschiedenis van de Britse monarchie en meer specifiek aan het grillige sprookje van de Windsors. Er gaat op Twitter een grapje dat koninklijke familieruzies in vroegere tijden op zijn minst wat meer spektakelwaarde bezaten.

Meghan fungeert voor de Windsors als een moderne ‘she-wolf from America’ die hun bestaan bedreigt. In de illustere vijftiende-eeuwse Rozenoorlog was die rol weggelegd voor de felle en intelligente Margaretha van Anjou, de Franse vrouw van de zwakke Henry VI… Jaja, een Harry.

Een premoderne Harry zou met zijn feodale legers het kasteel waarin zijn broer, de prins van Wales, zich met zijn burgervrouw verschanst belegeren met een stormram en met slingerarmkatapulten. Vandaag doen de sociale media dat werk. Gebruikmakend van de miljoenen dollars van Netflix nemen de hertog en hertogin van Sussex de paleizen van de Windsors onder vuur. Aan beide kanten vind je trouwe vazallen die in plaats van brandende pek via schermpjes hun vitriool uitgieten over hun tegenstanders. En dan moet prins Harry zijn biografie nog verschijnen.

De kern van de aanklachten die de prins en zijn Amerikaanse vrouw uiten bezitten zeker hun waarde. Het komt niet als een verrassing dat ‘the Palace’ er alles aan doet om zichzelf zo positief mogelijk in het daglicht te stellen. Dat figuren die het instituut in vraag stellen daardoor schade wordt berokkend, dat neemt het hof er helemaal bij. Zo is het altijd al gegaan.

Meghan die overwoog om een einde te maken aan haar leven of de miskraam die het koppel diende te verwerken: het is allebei bijzonder schrijnend. Je voelt met hen mee. Wanneer Harry en zijn vrouw klagen over hun huisje op het domein van Kensington Palace leggen ze onbewust bloot dat ze minstens even wereldvreemd zijn als de koninklijke familie die ze onder vuur nemen. De bespotte cottage is er een waar veel modale Britten van dromen, maar voor de hertog en de hertogin is het te gewoon en te klein.

Harry en Meghan hebben ook een bijzonder vreemde manier van strijd voeren voor hun privacy. Van ‘H&M’ mag heel de wereld meekijken via een betalend abonnement. Iemand filmt hoe Harry een berichtje ontvangt van zijn boze broer, William, na het beruchte interview met Oprah Winfrey. Gelukkig genieten we ook van de aanblik van Harry wanneer hij de steun van Beyoncé verneemt, die Meghan een berichtje stuurt.

In de kern voeren Buckingham Palace en H&M een strijd uit over de controle van het eigen imago. We mogen genieten van de aanblik van de royals, of die nu Harry of William heten, maar alleen op de manier zoals zij het willen. Het liefst happy and glorious zoals het Britse volkslied dat wil.

De Netflix-reeks vormt geen grote bedreiging voor de monarchie. De Queen en haar prins-gemaal blijven buiten schot, ook voor de huidige koning blijft men relatief vriendelijk. Tegen de dag dat William de troon bestijgt zullen de klachten van Harry en Meghan deel zijn van het Windsor-sprookje. Net zoals de vreselijke dood van Diana in 1997. Of beter nog: de abdicatiecrisis met Edward VIII, die in 1936 ‘the Crown’ inruilde voor zijn gescheiden Amerikaanse vrouw Wallis Simpson. Zowaar een she-wolf uit Amerika.