ColumnDe gebeten hond
Gedaan met rellen na de match: hooligans mogen in de plaatselijke Carrefour de afdeling droge voeding in de fik steken
Mark Coenen gaat op wandel met de week.
‘Sluit uw ogen, haal diep adem en zet u schrap voor de feestdagen’: het is de tekst onder een recente cartoon in The New Yorker. Op de tekening zie je vier mensen die aan een yogasessie willen beginnen.
Ik herken dat.
Half juni begin ik lijstjes voor cadeautjes te maken om die onder de kerstboom te leggen, maar elk jaar besef ik op 23 december dat het te laat is om iets bij brol.com te bestellen want dat komt dan pas half januari toe en is slecht voor het milieu.
Gewapend met boksijzer en riek begeef ik mij dan naar willekeurige winkelcentra waar ik, op gevaar van andermans leven en rillend van de adrenaline, idiote gadgets koop om de vrede in huisje Weltevree in godsnaam te bewaren.
“Dat moest ge toch niet gedaan hebben”, zegt iedereen dan elke keer wat lafjes, terwijl ik in hun ogen de teleurstelling lees over weer een paar onderbroeken met een licht aangebrande tekst erop.
De jengelende kerstmuziek doet wonderen voor mijn tinnitus, ik zweet als een otter in een sauna en moet daarna totaal overprikkeld drie dagen onder de wol.
Die tijd is voorbij: in een poging om de slabakkende omzetcijfers op te krikken slaan grootwarenhuizen aan het experimenteren met stille uren en ik maak mij sterk dat binnenkort de hele retail volgt. Dat ze daar nú pas aan denken.
Lichten gedempt, geen muziek en zelfs het geluid van de immer piepende kassa, die aritmische hartslag van onze consumptieverslaving, wordt aangepast. De geur van wierook en mirre en alle kassières dragen een nonnenkap. Winkelen wordt een religieuze ervaring.
Het is een topidee en een nieuw hoofdstuk voor de beleveniseconomie, een strekking die vooral in de jaren 90 opmars maakte: de aanschaf van een wasverzachter of dagcrème werd een bewuste daad op zoek naar authentieke beleving en als u dat niet gelooft, maak ik u wel iets anders wijs.
Nieuw is dat nu ook de consument helemaal wordt opgedeeld in groepen en categorieën om ’m op zijn wenken te bedienen. Ik ga er dan ook van uit dat niet alleen de overgevoeligen hun moment zullen krijgen om in gewijde sfeer en helemaal chill twee ons grutten te kopen van een goed jaar.
Zo wordt er op vrijdag gedacht aan een uurtje voor de Tomorrowland-generatie: een kekke dj speelt lekkere plaatjes en naast de Napoleon-bollen liggen de echte bollen. Tussen de poedersuiker liggen wat zakjes coke. Gedaan met rellen na een gewonnen voetbalmatch: hooligans mogen in de plaatselijke Carrefour de afdeling droge voeding in de fik steken en krijgen korting op hun kratjes bier.
Iedereen content.
Gedaan met rellen na een gewonnen voetbalmatch: hooligans mogen in de plaatselijke Carrefour de afdeling droge voeding in de fik steken
