Free the Nipple hoeft niet te betekenen dat we mensen opdragen hun beha’s weg te gooien

Beha’s zijn passé en ongezond, lazen we afgelopen week in een artikel in Humo, dat ook De Morgen online bracht. Wat ons betreft te kort door de bocht. Pleiten voor sociale acceptatie van vrije tieten: ja. Pleiten tegen het dragen van beha’s: nee.

De boodschap van borstweefseltherapeute Leen Steyaert in het weekblad was duidelijk: beha’s met beugels, elastieken en voorgevormde cups zijn superongezond. Borsten moeten wiebelen om de lymfestroom op gang te brengen en giftige stoffen af te voeren. Komen ook aan bod in het verhaal: tieners Linda en Zoë. Zij doen het toch vooral omwille van de kick van hun rebelse vrije tieten. Wie niet zijn hele borst wil bevrijden kan voor een bevrijding van de tepel kiezen bij Tine en Fien’s lingeriewinkel in Brussel waar transparante triangelbeha’s verkocht worden. De aantrekkingskracht van borsten zit voor kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven in het ‘krachtig’ zijn. Ze denkt met heimwee terug aan de jaren 50. Toen hadden vrouwen amper inspraak, maar wel boekjes vol ‘opgewekte en genereuze borsten’ zoals die van Brigitte Bardot.

We lezen het artikel aandachtig maar merken dat er iets niet klopt. Professor communicatiewetenschappen Sofie Van Bauwel opende het artikel nochtans veelbelovend met een aanval op ‘de perfecte borst’ en zorgen om de gevolgen van schoonheidsidealen op sociale media. Het artikel probeert een lans te breken voor keuzevrijheid en natuurlijke variatie in borsten. Maar heel wat borsten worden met deze aanval op de beha vergeten.

Tine en Fien focussen bij de verkoop van hun beha’s vooral op wat de klant mooi vindt. Maar niet iedereen kan zich bij de aanschaf alleen met esthetiek bezighouden.

Ik (Sara) heb tieten! Ze zijn zo groot dat de Hunkemöller mijn cupmaat niet maakt, ik niet op mijn rug kan slapen omdat ik stik onder hun gewicht en de mutualiteit een borstverkleining zou terugbetalen. Natuurlijk heeft Steyaert de borst goed bestudeerd. Maar als ik haar oproep volg, loop ik gegarandeerd een rugletsel op.

Kunstenaar Van Kerckhoven spreekt met bewondering over de boezem van Brigitte Bardot, en de redactie plaatst er leuke foto’s van de in Vlaanderen gemiddelde B- en C-cups bij . Maar veel borsten zijn zo niet. Veel boezems zijn te zwaar om ze niet te ondersteunen.

Mijn tietenprobleem is niet de overseksualisering, preutsheid, of beha’s an sich zoals de experten voorstellen. Mijn probleem is de troep die ik in lingeriewinkels vind. Ik reis noodgedwongen naar Londen voor passende beha’s omdat ik er in de Benelux geen vind, of moet er twintig bestellen in de hoop dat er één bijzit die ik kan verstellen tot hij past. Jammer voor Fien en Tine dat ze me geen triangelbehaatjes zullen verkopen. Als ze me in hun winkel vragen wat ik mooi vind of waar ik me goed in voel, dan is mijn antwoord een teflon bulletproof vest dat alles op zijn plaats houdt als ik de tram achterna loop.

Ik (Els) heb ook tieten! Met mijn C-cup vond ik modieuze setjes in alle winkels. Maar toen mijn borsten na de geboorte van mijn oudste plots melkmachines werden, zat ik met een lekkende F-cup en was ik niet bezig met mooie, krachtige en vrije borsten en tepels. Ik was een kwetsbare werkende mama die niet opnieuw van T-shirt wilde wisselen omdat haar free nipples melksporen hadden achtergelaten. De twintig andere vlekken van babykots, spuitluiers, groentepap en billencrème waren meer dan voldoende. Ook had ik geen mentale ruimte voor wippende tieten bovenop het eindeloos gewip met een baby op de arm. Geen vrije tepel dus voor mij, maar een ondersteunende beha die het gefrunnik van hongerige handjes aankon en met ruimte voor een dik kompres.

Free the Nipple hoeft niet te betekenen dat we mensen opdragen hun beha’s weg te gooien. Het mag ook betekenen dat we mensen vrij laten om zelf te kiezen wat ze met hun boezem doen. Als tieners met een 75-G een transparante bralette vinden bij Fien en Tine en deze willen dragen in de winkelstraat: prima. Als professor van Bauwel zonder beha college wil geven: ook prima. Maar als een borstweefseltherapeut ons vraagt om onze voedingsbeha of 60-L-beugelbeha aan de wilgen te hangen, dan wensen we haar alle ellende toe waar zij geen rekening mee houdt. Succes met de chronische rugpijn, de etterende zweren onder hangtieten, de opengeschuurde tepels en de overgevoelige lekkende borsten. Wij doen onze beha’s niet uit voor experts die alleen aan doorsneeborsten denken. We doen hem wel lekker uit als we in monokini zonnen op het strand of ontsnappen aan de kinderen in de sauna.

Keuzevrijheid gaat niet alleen over meer keuze creëren voor gemiddelde tieten die nu al een weelde aan opties hebben. Waar is de aandacht voor mensen die nu amper deftige beha’s vinden, zoals mensen met buitengewoon grote, lacterende of geamputeerde borsten. Ook mensen die geen borsten hebben maar er graag zouden dragen en mensen die ze wel hebben maar ze willen verbergen vinden maar moeilijk hun ding. Als de markt een voldoende divers aanbod voorziet, kunnen we zelf baas zijn over onze eigen borst.