Fietsenstalling in het Vleeshuis? Zo wordt het zoveelste gebouw herleid tot een façade

Als overtuigd fietser spreekt het vanzelf dat ik luid toejuich wanneer wie dan ook een flinke fietsvriendelijke investering wil doen. Op het eerste gezicht lijkt het dus een prima optie een enigszins verlept middeleeuws gebouw, waarvoor al jaren geen goede functie gevonden wordt, om te vormen tot een fietsenstalling.

Maar als geboren Gentenaar ben ik in het geval van het Vleeshuis daar helemaal tegen. Zo wordt het zoveelste gebouw herleid tot een façade, weze het een die met alle middelen moet behouden blijven als beeldbepalend in dat stadsdeel. Maar het zou zeer jammer zijn dat de binnenkant, met name het spectaculaire houten dakgebinte, van het Vleeshuis niet meer goed te bezichtigen zou zijn.

Laten we wel wezen, een fietsenparking is geen lokker voor het bezichtigen van het betrokken gebouw. Nog meer en sneller dan een autostelplaats verwordt die kennelijk tot een ongure, vieze ruimte vol ‘dodelijk gekwetste’ tot ‘overleden’ fietsen en troep die in alle richtingen rondzwerft. De plek is nauwelijks te onderhouden. Wie daarvan een schrijnend voorbeeld wil zien bezoeke het Maria Hendrikaplein (aan het station Gent-Sint-Pieters).

Dat het gebouw in kwestie ooit een autobergplaats en wat nog meer geweest is snijdt geen hout: andere tijden, andere mores. Gelukkig geldt dat ook voor de bescherming van ons zwaar aangetast historisch patrimonium.

Er rijst ook de vraag of zulke gebouwen überhaupt ‘een functie’ moeten hebben die meer is dan getuige van vervlogen tijden.

Overigens mag men in Gent zoetjesaan beginnen denken aan het beteugelen van het fietsen in de historische kern. Is een extra fietsenstalling dan de juiste methode?

Hilda De Lange, Emblem