De gedachteAnn De Boeck
Extreme partijen nahollen lijkt nu niet bepaald de sterkste strategie voor CD&V
Ann De Boeck is journalist.
Na het zonnige paasweekend lijkt de lente echt begonnen. De terrasjes lopen vol, de natuur komt tot leven en de loopschoenen worden weer bovengehaald. In de Wetstraat is dit doorgaans het signaal voor partijen om een grondige lenteschoonmaak te houden. Eind deze week houden Open Vld en CD&V dan ook congressen om zichzelf ‘heruit te vinden’. Hopend op een soort miraculeuze verrijzenis die de kruisweg van de afgelopen jaren doet vergeten.
“Ik geloof in de wederopstanding na het lijden”, zegt Joachim Coens in een interview met De Zondag. De gelovige CD&V-voorzitter licht daarin een tipje van de sluier op. De christendemocraten moeten opnieuw ‘het volkse centrum’ gaan belichamen, zoals de CVP destijds. Als andere partijen zich daarbij willen aansluiten, zijn ze meer dan welkom. Een uitgestoken hand naar N-VA en Open Vld om de centrumrechtse krachten te bundelen. Op voorwaarde dat ze naar CD&V luisteren, weliswaar.
Erg realistisch is dat niet. Want zowel Coens als de rest van zijn partij beseft donders goed dat ze in slechte papieren zitten. In de jongste peiling van VTM Nieuws en Het Laatste Nieuws blijven ze steken op 11 procent. De ontzuiling, de perikelen rond oud-voorzitter Wouter Beke en de teloorgang van de christendemocratie in Europa maken het schijnbaar onmogelijk om tegen de verkiezingen van 2024 het tij te keren. Zeker als je Coens’ parcours van de afgelopen twee jaar bekijkt.
Bochten
Het aantal bochten is stilaan duizelingwekkend. Eerst moest CD&V de partij van de nabijheid worden, een veilige haven in de geglobaliseerde wereld. Wat dat concreet betekende, werd nooit duidelijk. Daarna volgden allerlei weinig samenhangende voorstellen, met als klap op de vuurpijl het Power ON-vernieuwingscongres van afgelopen december. Daar keurden de christendemocraten bijna 150 nieuwe voorstellen goed, waarvan geen enkel bleef hangen.
En nu? Nu moet CD&V dan maar radicaler worden, denkt Coens. Dat leert hij uit de eerste ronde van de Franse verkiezingen. Behalve extreemlinks en extreemrechts bleef daar slechts één centrumpartij overeind: die van president Emmanuel Macron. Als CD&V deze positie in Vlaanderen wil bekleden, dan moet de partij volgens Coens een aantal elementen van de radicale partijen kopiëren. Zoals hun linkse sociaal-economische programma. Coens pleit voor een hogere taxatie van de rijken.
Natuurlijk zal niemand betwisten dat de communicatie van CD&V scherper mag, maar extreme partijen nahollen lijkt niet bepaald de sterkste strategie om centrumkiezers over de streep te trekken. Dan lijk je vooral de wanhoop nabij. Zeker als je op voorhand erkent dat er van die ‘radicale voorstellen’ maar weinig in huis zal komen in de regering. “MR wil zelfs niet weten van de afschaffing van de woonbonus op de tweede woonst”, aldus Coens. Tja, waarom zou de burger er dan nog in geloven?
De man die in 2019 aan boord werd gehesen om CD&V een scherper profiel te geven, lijkt nu zelf het noorden kwijt. Dan wordt het stilaan tijd voor een nieuwe kapitein.