Elke dag seks met een bloeddrukmeter aan

Mark Coenen is columnist.

“Wat zei de dokter?” “Er is niets meer aan te doen, ze heeft alle hoop opgegeven. Alleen als we elke dag seks hebben bestaat er nog een waterkansje dat ik het overleef.” “Oké dan.”

Het is een standaardgrapje in huisje Weltevree als ik met smartelijk gezicht terugkeer van een doktersbezoek waar ik wegens een welzijnskwaaltje ben gaan somberen in een helverlichte wachtzaal, in het gezelschap van wat andere oudere jongeren.

We hullen ons in een mondmasker en stilzwijgen. Zachtjes zoemen de gsm’s, tot je naam wordt afgeroepen. Ik neem afscheid van mijn nieuwe vrienden en zie in hun ogen onvervalste jaloezie, omdat ik al aan de beurt ben en zij nog niet. Het voelt alsof je naar de galg loopt, met een juten zak over je hoofd, handen vastgebonden op de rug.

In het dokterskabinet worden alle lichaamsfuncties gemeten, met een hamertje op ledematen geklopt, bloed afgetapt en alle in- en uitgangen gecontroleerd op mogelijke lichaamsvreemde indringers. Dat zijn er in deze tijd nogal wat. Gelukkig ben ik geheel gevaccineerd en moet een griepprik mij kommerloos door de winter helpen.

“Eerst nog even uw bloeddruk meten.” Die blijkt veel te hoog. Ook na een tweede meting. “Ik heb net koffie gedronken, misschien is dat het wel”, probeer ik pedant docerend, wat sinds Google ben ik ook een gediplomeerde arts met talloze specialisaties, ook in ziektes waarvan ik het bestaan niet vermoedde.

Niet dus.

Enige zorgelijkheid is op zijn plaats, zie ik aan de blik van mijn dokteres. Een langdurig hogedrukgebied kan leiden tot hartinfarct, hartfalen, verminderde nierfunctie, beroertes en oogafwijkingen. Verder is er een grote kans op verrechtsing, vreemdelingenhaat, aandrang tot complottheorieën, identiteitsdenken en zelfmedelijden: dat is allemaal onderzocht.

Ik krijg de opdracht mee om elke dag eigenhandig vier keer de druk te peilen: door plotse doodsangst bevangen moet ik mij inhouden of ik doe elk kwartier een meting want je weet op mijn leeftijd maar nooit. Een meter had ik wel al, maar die lag al een jaar in de kast omdat de batterij plat was en ik meer schrik had voor corona dan voor mijn hart.

Zo zie je maar.

Ik krijg rare visoenen van een leven vol zoutloos brood, pillen en platte kaas, in afwachting van de fatale klap die nu niet lang meer kan uitblijven.

Als ik thuiskom, vraagt mijn vrouw: “En wat zei de dokter?” “Er is niets meer aan te doen, ze heeft alle hoop opgegeven. Alleen als we elke dag seks hebben met een bloeddrukmeter aan bestaat er nog een waterkansje dat ik het overleef.”