Eigenlijk wilde Joe Biden alleen nog aardbeien kweken in zijn serre in Delaware

Mark Coenen is columnist.

Een jaar geleden werd de wereld maar vooral Amerika wakker met een nieuwe president. Dat was een harde slag voor de Republikeinen, maar nog meer voor de columnisten: het pompoengelijke orakel Donald Trump was zo’n karikatuur dat hij op dagen van weinig inspiratie de redding was voor menig pennenlikker. Waaronder ondergetekende, u kent mij.

En ook in de dagen na zijn verkiezingsnederlaag bleef het smullen. Zo sprak zijn van alle potten tegelijk gerukte advocaat Rudy Giuliani de pers toe vanop de oprit van een tuinbedrijf, dat, in de haast om toch íéts te doen aan de pr van de verliezende president, verkeerdelijk geboekt was - de naam geleek op die van een duur hotel. Four Seasons Total Landscaping: een soort tuincentrum van de Amerikaanse Boerenbond, gelegen tussen een seksshop en een mortuarium. Metafoor der metaforen.

Dat de eigenaars van het tuincentrum niet groen achter hun oren waren, bewezen ze door de dag erna al T-shirts van het evenement op de markt te brengen, waarvan ik er met graagte een kocht. Voor een mopje mag men mij altijd uit bed halen.

Dat T-shirt ligt nu ineengefrommeld helemaal achter in de kast en wordt des winters alleen nog gebruikt om mijn fiets te kuisen, want veel redenen om te lachen zijn er niet meer. Een jaar na Trump denken velen dat we maar drie jaar verwijderd zijn van Trump 2.0.

De kans dat we op 6 november 2024 wakker worden met een Republikeinse president is groot. De kans dat hij Donald Trump heet is nog groter, want in een land van bijna 330 miljoen mensen vindt men aan de rechterkant blijkbaar niemand beter om die job te doen.

De mantra waarmee Trump Biden tijdens de campagne bedacht, was Sleepy Joe. En verdomd, de beelden van de klimaatconferentie in Glasgow laten de zilveren vos zien terwijl hij wegdoezelt bij een speech. Weg is de kwajongensachtige charme die hij had als vicepresident leek te hebben. Joe is moe.

Van de kwaadaardige beer op klompen Trump gingen we naar een goed menende maar fragiele man, die ook in eigen land zeer onder druk staat. Van zijn indrukwekkende agenda een jaar geleden is nog maar bijster weinig gerealiseerd. En dat terwijl hij eigenlijk alleen nog aardbeien wilde kweken in zijn serre in Delaware. Oudermishandeling, of het scheelt niet veel.

Wie zijn speech op de klimaatconferentie beëindigt met een bedenkelijke frase als “May God save the planet” maakt verder ook weinig indruk op methaan uitstotende koeien alom. En dan zwijgen we nog van de rol van vicepresidente Kamala Harris, die schijnbaar achter het behang geplakt werd.

De Democraten verloren deze week de verkiezing van een nieuwe gouverneur in Virginia en ook New Jersey dreigt te kantelen. Een zoveelste dreun op de neus. Nee, dat worden weer vier jaar Trump. Ik maak alvast een nieuw mapje aan op de computer.