De uithaal van El Kaouakibi’s advocaten legt bovenal een valse tegenstelling bloot

Samira Atillah is journaliste.

Sihame El Kaouakibi liet via een brief van haar advocaten aan de statutaire commissie van Open Vld weten dat ze uit de partij stapt en voortaan als onafhankelijke zetelt in het Vlaams Parlement. El Kaouakibi wacht dus niet de procedure van Open Vld af om haar uit de partij te zetten. Die procedure werd opgestart naar aanleiding van mogelijk gesjoemel met subsidies voor haar jongerenorganisatie Let’s Go Urban.

In de brief halen haar advocaten ook uit naar de berichtgeving van VTM-journalist Faroek Ozgunes over het mogelijk gesjoemel. Die zou zich “als rechter ten gronde gedragen”. Ze vinden bovendien dat het vermoeden van onschuld van Sihame El Kaouakibi wordt geschonden.

Het klopt natuurlijk dat een rechter moet oordelen over de schuld of onschuld van El Kaouakibi in dit verhaal. En we kunnen niet ontkennen dat media soms de bal misslaan en dat er af en toe wel eens sprake is van sensatiezucht.

Anderzijds: deze zaak kwam enkel aan het licht door het werk van onderzoeksjournalisten. We zouden het haast vergeten, maar zonder dat werk bleef de transparantie over publiek geld wellicht in de Antwerpse doofpot steken. Het is de taak van de vierde macht om transparant te zijn en om het publiek te informeren.

Bovendien is er meerdere malen aangedrongen op een wederwoord, zo heb ik vernomen. Maar op de vragen van de VTM-journalisten werd niet ingegaan. In plaats daarvan koos El Kaouakibi ervoor om zelf een video te plaatsen op haar eigen kanalen. Daar werd dan ook weer over geschreven (en zo blijven de ‘sensatiejournalisten’ bezig, toch?).

De uithaal van haar advocaten legt bovenal een valse tegenstelling bloot. Het is onwaar dat als er iets in de media geschreven wordt, rechters niet meer onafhankelijk kunnen oordelen. Het gaat niet over schuld of onschuld, wel over het blootleggen van zaken die fout lopen en informatie bovenspitten waar het grote publiek recht op heeft. Goede journalistiek sluit een gedegen rechtsgang niet uit.

Bovendien is die informatie cruciaal voor de bevoegde overheden, die straks, op korte termijn dus, moeten beslissen over de werking van Let’s Go Urban of andere projecten met jongeren.

Ik kan me trouwens niet van de indruk ontdoen dat de ‘stoute’ media bespeeld werden in dit verhaal. Dat toneelstuk met advocaten aan die hoge tafels via een livestream, was dat dan niet opgezet voor diezelfde journalisten naar wie men nu uithaalt?

Het wordt tijd om te denken aan de jongeren achter dit mogelijke gesjoemel. Dat kan enkel en alleen door transparantie te bieden. Dat kan door het zélf te doen in een flitsende video, of bij gebrek daaraan door de vierde macht.