De stunt van Stromae was gewoon ‘un coup médiatique’

Un coup médiatique

Het interview met Stromae tijdens een recente nieuwsuitzending (JT-20) bij de Franse TF1-televisiezender – waarbij hij een bepaald antwoord op een vraag van de nieuwsanker niet ‘sprekend’ beantwoordde maar wel ‘zingend’ – werd ervaren als een ‘wereldprimeur’(!).

Na de beelden van het interview te hebben gezien, op het eerste gezicht wel een verrassende situatie, maar bij nader toezien eerder bedenkelijk verdacht. Wat indien de presentatrice Anne-Claire Coudray haar vraag had beëindigd met een ander woord dan ‘eenzaamheid’? Zou Stromae dan hebben kunnen aansluiten met hetzelfde liedje? (toevallig van zijn nieuw album!) Of had hij dan al een ander liedje in voorraad? Mon oeil!... Dus eerder een perfect voorbereide mediatieke afspraak dan een spontane inval van deze begenadigde zanger. Zonder twijfel ‘un coup médiatique bien préparé à l’avance dans un seul but de promouvoir son nouvel album’ . Niet meer en niet minder.

Zelfs het VRT-nieuwsprogramma De afspraak voelde zich genoodzaakt er aandacht aan te besteden door Bent Van Looy uit te nodigen als externe deelnemer, klaarblijkelijk een onvoorwaardelijk enthousiaste Bent Van Looy.

In de context van eenzaamheid en zelfdoding mag er worden verwacht dat dezelfde aandacht kan worden verwacht in onze eigen artistieke rangen in plaats van dit opgeschminkt promotioneel misbruik.

Jonas Wille, Brussel

Winteruur!

500 maal Winteruur! Geen uur maar enkele wonderbaarlijke minuten voor het slapengaan, een Fabeltjeskrant voor grote mensen. Een heerlijk eenvoudige format: twee mensen, een hond, een tekst.

Een gast, bekend van iets, een enkeling wat zelfingenomen van kijk mij eens moeilijke teksten lezen, anderen kwetsbaar of gewoon begeesterd of geïnspireerd door wat iemand ooit geschreven heeft.

Een tekst, soms van lang geleden, soms zelf geschreven. Wordt dan eens zin per zin ontrafeld en verhelderd, een andere keer algauw de aanzet voor een verrassend persoonlijk verhaal.

Een hond als schakel, af en toe twee aaiende handen op een hond.

En dan Wim Helsen! De perfecte gastheer: minzaam, voorkomend, belangstellend, grappig, geduldig, gevat, aandachtig, nooit belerend, kwetsend noch egotripperig.

Toch eens uitproberen: bezoek vragen om een tekstje mee te brengen en voor te lezen om dan samen Winteruur te spelen. De spelregels zijn niet moeilijk, maar iemand moet wel de perfecte gastheer zijn.

Narcisse Opdekamp, Linter