Beste vaderlandse filmpers, vraag Adilenbilall ook eens naar wat anders dan Will Smith

Frederik De Backer is columnist.

Wat zou Will Smith zijn zonder Adilenbilall? Er wordt de Maghrebijnse gebroeders Coen geen microfoon voorgehouden zonder dat de Fresh Prince voorbijkomen moet. Typisch. Je hebt het gemaakt, Hollywood ligt aan je voeten, enkel Hitchcock en Kubrick staan nog een treetje hoger op het podium, en het enige waar dat achterlijke, nog net niet in eigen speeksel verdrinkende Vlaamse journaille om geeft, is Big Willie Style.

Nu weer. In een recent interview bezingen Adiluitzonderlijkzonderbilall en zijn echtgenote, in de krant ter geruststelling aangekondigd als ‘de intelligente VRT-journaliste’ Loubna Khalkhali, onder meer liefde en islam, maar kijk wie eveneens in het wit opdaagt: “Will Smith bleef speciaal voor het hoogtepunt van ons trouwfeest.”

Daar maakt men dan de kop van. Was ik die Adilaldannietmetbilall, ik kocht vandaag nog een tweede bruidstaart, gewoon om ze door de kamer te stampen. DJ Jazzy Jeff en Tommy Lee Jones hebben deze zuigvis dan wel van zich kunnen afschudden, de Siamese tweeling van de vaderlandse cinema is gedoemd tot het einde der tijden de ster van Made in America achter zich aan te slepen. Adilenbilall: de nieuwe Carlton.

Ik snap het wel. Zo’n Will Smith spreekt tot de verbeelding, zeker van wie in de negentiger jaren is opgegroeid. Maar je kan ook overdrijven. Alsof die Will Smith zich binnen vijf jaar nog herinnert wie die twee patsers waren.

Dat het ook anders kan bewijst mijn boezemvriendschap met Stephen Dewaele, de zoon van, die ik afgelopen weekend vluchtig heb ontmoet in de Gentse Minardschouwburg. Na eerst uitgebreid te hebben getafeld (hij vroeg me of er ook een Snickers in dat mandje lag) hebben we samen een band opgericht (hij vroeg of ik ook iets met muziek deed) en zelfs een voetbalploeg (ik hoorde hem tegen Marc Dex zeggen dat hij nog sporadisch sjot). En we lachten en lachten, en vielen elkaar in de armen in mijn hoofd terwijl mijn lichaam aan de andere kant van de zaal in foetushouding lag begraven onder een stapel Snickers-wikkeltjes.

De komende twee jaar zal elk van mijn stukjes handelen over onze lotgevallen.

Alsof Stephen Dewaele zich mij vandaag nog herinnert! Wat denkt de Vlaamse pers wel? Als Stephen Dewaele ook maar één synaps in zijn brein heeft gewijd aan Frederik De Backer, dan gaat het slecht met Stephen Dewaele. Het is niet omdat je een keer iemand de toiletten hebt gewezen dat je plots onlosmakelijk met hem bent verbonden. Of je moest George Michael heten.

Vandaar een warme oproep aan onze vaderlandse filmpers: vraag Adilenbilall ook eens naar wat anders dan Will Smith. Bijvoorbeeld of ze de komende vijftig jaar iets gaan maken dat niet draait om pistolen, paardenkracht en neonlicht.