Beste Geert Bourgeois, zelfs De Wever beseft vast dat hij u aan het roer had moeten laten

Elk weekend schrijft Joël De Ceulaer een licht satirisch getinte brief aan de (m/v/x) van de week. Hier kunt u die brief lezen of beluisteren.

Beste Geert Bourgeois

Ik denk weleens aan u, maar ik probeer dat te doseren. Deze week ben ik daar evenwel niet in geslaagd. U was op tal van momenten zo dominant en overweldigend aanwezig in mijn gedachten dat ik u daarover graag even in vertrouwen wil nemen. Ik zit met vragen, maar ook met gevoelens van medeleven. En, niet te vergeten: een opstoot van respect.

Dat laatste is toe te schrijven aan het nieuws omtrent de heer Jeff Hoeyberghs, die ik hier verder niet te veel aandacht zal schenken, maar die mij wel constant aan u doet denken. Niet omdat u op hem lijkt, maar omdat u juist helemaal niets met hem gemeen hebt. Op het spectrum van de menselijke welvoeglijkheid bevindt u zich aan het andere uiteinde. U bent alles wat hij niet is: rechtschapen, stabiel, beheerst, beleefd, integer, fatsoenlijk – jawel, u bent opgetrokken uit louter eerbaarheid en keurigheid.

U maait het gras in pak en das, en hebt in uw leven naar verluidt maar één keer echt gevloekt: als student, toen u moest overgeven omdat die vierde Rodenbach er toch net eentje te veel was gebleken. Ik herinner mij ook die keer dat u op tv zei dat Vlamingen ‘spuwen’ op de taalgrens die een ‘stakingsgrens’ is geworden, maar dat is u vergeven. Als geplaagde minderheid verdient de Vlaams-nationalist erbarmen, en misschien zelfs een wet die toelaat te bestraffen wie hem (m/v/x) op de ziel trapt, zoals Hoeyberghs dat met vrouwen deed.

Hemelse harp

Ook in die hoedanigheid, als Vlaams-nationalist, dook u deze week op in mijn gedachten. U weet meteen waarom. Het was zondag 2 januari, iets over halfnegen ’s ochtends. Naar goede gewoonte was u, in wat een milde extase moet geweest zijn, aan het luisteren naar radio Klara, waar op dat moment de harp op hemelse wijze werd beroerd door Anneleen Lenaerts – wereldberoemd bij de gecultiveerde medemens.

Toen ze werd afgekondigd, schreed u naar de keuken om koffie te tanken, maar halverwege liet u uw kopje vallen en hield u schielijk halt, als had iemand u aan de grond genageld. Mevrouw Lenaerts werd – het kwam binnen als een scudraket – afgekondigd als een ‘Belgische harpiste’. Terwijl zij toch van Vlaamschen bloede is! U pakte de telefoon en begon trillend te tweeten: “Mag op onze Vlaamse radio het woord Vlaamse harpiste nog eens gebruikt worden?”

Het leven, mijnheer Bourgeois, is niet rechtvaardig. Niemand weet wat het noodlot voor hem of haar of hun in petto heeft. De ene verliest zijn geliefde, de andere krijgt een kille diagnose, nog anderen worden dakloos, depressief of moeten lezingen gaan geven bij het KVHV. Everybody hurts. Maar de pijn die de Vlaams-nationalist voelt als hij met de neus op Het Belgische Feit wordt gedrukt, is schier ondraaglijk.

U houdt van mooi Nederlands – sterker: u bent zowat de enige N-VA’er die Nederlands spreekt – maar diep vanbinnen droomt u van een soort Smurfentaaltje, waarbij in elk samengesteld of complex woord een lettergreep wordt vervangen door ‘vlaams’. ‘Dag kijkers, welkom bij het Jourvlaams.’ ‘Dit was Tervlaams. En dan nu over naar Phara en haar gasten in De Vlaamspraak.’ Ik ga ervan uit dat uw stamgenote Frieda Brepoels als nieuwbakken voorzitter van de VRT die paradigmashift de komende jaren zal voltrekken – inclusief de geel-zwarte klederdracht voor alle schermgezichten. Oorspronkelijk was u getipt voor de baan van Brepoels, maar ik verneem uit goede bronnen dat u liever voluit gaat in het Europees Parlement.

Luchtkwaliteit

Dat brengt mij bij de laatste, belangrijkste reden waarom u zich blijkbaar in mijn brein hebt vastgeklikt: dat u in 2019 plaats moest ruimen voor Jan Jambon aan het hoofd van de Vlaamse regering. Het ontbrak u zogezegd aan charisma, terwijl Jambon door de pers – immer onderdanig en snel onder de indruk – tot ‘Sterke Jan’ was gebombardeerd.

We weten ondertussen wat daarvan klopt: niets. De man heeft overtuigend bewezen dat hij, zeker inzake de pandemie, geen benul heeft van wat er aan de hand is of moet gebeuren. Zijn regering is een zwalpend, lekgeslagen schip – met helemaal bovenaan in de mast: de heer Ben Weyts, een van uw vroegere pupillen, die het Vlaamse onderwijs verwaarloost. De Gentse rector Rik Van de Walle liet onlangs op Twitter weten dat het – ik citeer – een ‘schande’ is dat hij niet alles heeft gedaan om voor goede luchtkwaliteit te zorgen in onze scholen. U las dat ook, want u gaf die tweet een hartje. Like! U hield van die tweet.

Tenzij u tweets liket om ze te bewaren, zonder te oordelen. Maar dat lijkt niet zo te zijn, als ik uw account bekijk. U vindt dus, met zovele anderen, dat de Vlaamse regering faalt. Zelfs Bart De Wever beseft vast dat hij u niet in een warm bad had moeten stoppen met de raad om uw aderen te openen – daar komt een fin de carrière in het Europees Parlement volgens hem op neer –, maar dat hij u aan het roer had moeten laten staan. Ik ben ervan overtuigd dat u met veel grotere ernst en voorzorg had bestuurd. Levens had gered, dus. Vláámse levens, zowaar.

Met beleefde groeten

Joël De Ceulaer, senior writer