Als Lukaku lacht, breekt de zon door de wolken. Waar blijft hij!

Hilde Van Mieghem neemt de tijd voor een gloedvolle kijk achter de schermen van haar leven.

Op de achtergrond stond de tv op terwijl ik dit schreef, en met een half oog volgde ik de match tussen de Rode Duivels en de Marokkanen. Voor het eerst sinds ik hier ben, zou ik nu in Antwerpen willen zijn. Wat zou ik graag de euforie zien bij de Marokkaanse Belgen als ze winnen, ik gunde het hen wel. Maar liever de Duivels natuurlijk.

Het laatste woord van mijn vorige zin was nog niet geschreven of Marokko maakte zijn eerste goal en onmiddellijk trok ik mijn wens weer in! Crazy, voorlopig konden ze nauwelijks op tegen de Duivels. De goal werd afgekeurd, oef!

Ondertussen kreeg ik het ene berichtje na het andere in het WhatsApp-groepje dat ik samen met mijn drie broers en twee zussen heb. Eén broer vanuit Zuid-Afrika, een andere vanuit Spanje, de derde en een zus vanuit Borgerhout, en nog een zus uit Brasschaat en ik hier in Italië.

Allemaal hebben ze een foto gestuurd van hun televisie en ik moet erom lachen, vijf televisieschermen! Dan volgen selfies. De Zuid-Afrikaanse broer heeft een hoge muts op in de Belgische drie­kleur en zijn wangen zijn zwart-geel-rood beschilderd.

Hij blaast het hoogst van de toren.

Mijn jongste zus, die al jaren in katzwijm valt als ze Lukaku ziet, appt te pas en te onpas: WAAR IS LUKAKU! In hoofdletters, ja, en drie hartjes erachteraan.

De jongste broer roept de twee oudsten tot de orde omdat ze benamingen naar de Marokkaanse ploeg roepen die niet bepaald welvoeglijk zijn.

We doen het expres, appen ze terug, om je op de kast te krijgen! En meteen daarna volgt er een filmpje uit Zuid-Afrika waar mijn broer gezellig met zijn ­Marokkaanse en zwarte vrienden de match volgt.

Vol plezier brullen die een resem scheldwoorden naar de bleekscheten onder de Duivels.

ALS ROMELU LACHT BREEKT DE ZON DOOR DE WOLKEN, WAAR BLIJFT HIJ! Tien hartjes nu!

Ik vraag wat buitenspel nu weer precies is – het is me al honderd keer uitgelegd, maar ik vergeet het steeds – mijn schermpje wordt overspoeld door lachende emoticons. Daarna word ik uitgescholden, maar krijg ik ook langs vijf kanten uitgelegd wat het is.

Ik doe het opzettelijk, schrijf ik terug, om jullie de kast op te jagen!

Wat gelogen is, want ik weet het echt niet meer en bestudeer hun uitleg: “Heel simpel, als je de bal over de hoofden van de tegenstanders naar je ploegmaat shot, is het buitenspel”, zegt een zus. “Als de aanvallende speler achter de laatste man van de tegenpartij staat als de pas gegeven wordt”, zegt een broer.

In de tweede helft een bericht uit Zuid-Afrika: vanaf nu ben ik voor Marokko, ze spelen veel frisser. Inderdaad, is het antwoord vanuit Spanje. En dan een huilend gezichtje en eronder: we zijn een oud trekpaard!

JAAAAA, LUKAKU ERIN! Honderden hartjes.

De afloop kent u.