Tamarinde trekt door Nederland en België met een paard, hond en vogel

Tamarinde vond haar plek niet in de maatschappij, dus maakte ze van de wildernis daarbuiten haar thuis. Al jaren trekt ze door Nederland en België met haar drie trouwe metgezellen: een paard, een hond en een vogel. Fotografe Aurélie Geurts volgde hen een jaar lang.

Het is niet dat ze het niet geprobeerd heeft: werk zoeken, een leven opbouwen binnen de vertrouwde grenzen van de samen­leving, maar die oude formule leek gewoon nooit echt voor haar weggelegd. Ze deed meerdere jobs, maar kreeg telkens te horen dat ze niet voldeed aan de geldende maatstaven, tot ze uiteindelijk op een leefloon werd gezet. Sindsdien laat ze zich vooral omringen door natuur en dieren, en koos ze voor een rustiger levensritme dat haar beter afgaat.

Tamarinde huurt nog steeds een appartementje in Breda, maar houdt er niet van om daar lang aan te meren. Zodra het weer het toelaat, wil ze vooral buiten zijn. Dan trekt ze er dagen- of wekenlang op uit met haar enige reisgezellen: een paard, een hond en een vogel. Slapen doet ze tijdens haar wandelingen in de tuin bij mensen die ze toevallig tegenkomt of in weilanden, op plekken waar haar paard kan ­grazen.

De Morgen-fotografe Aurélie Geurts ontdekte de eigenzinnige vrouw via een kort nieuwsbericht op het internet, en legde haar doen en laten een jaar lang vast op beeld. “Mensen die hun passie volgen en die volledig hun goesting doen, hebben me altijd ongelofelijk geïntrigeerd”, zegt de fotografe. “Tamarinde heeft een aanstekelijk je-m’en-foutisme over zich, geeft haar leven vorm op een manier die écht bij haar past. Daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben.”

Deze zomer was ze nog van plan om met haar dieren dwars door de Ardennen te trekken, maar daar stak de pandemie een sluw stokje voor. “Corona heeft Tamarindes manier van leven natuurlijk enorm in de weg gezeten: plots werd het onmogelijk om er lange tijd op uit te trekken. Als Tamarinde te lang op dezelfde plek blijft, voelt ze zich snel onrustig. Noodgedwongen heeft ze dan maar veel tijd doorgebracht op de boerderij waar haar paard verblijft. Daar heeft ze jonge ganzen opgevoed en vogels leren vliegen op commando.”

De tijd die Aurélie met Tamarinde heeft doorgebracht, toonde voor haar nog maar eens aan dat we de normen die de samenleving vooropstelt in vraag moeten durven stellen. “Ik heb me regelmatig afgevraagd hoe het kan dat iemand die zo goed voor dieren kan zorgen en die er duidelijk in slaagt om haar plan te trekken, geen plek in de samenleving vindt. Maar zij lijkt daar niet meer zo om te treuren. Ooit zei ze me: ‘De maatschappij mag mij dan wel hebben opgegeven, maar ik zal mezelf nooit opgeven.’”

De volledige fototentoonstelling over Tamarinde is vanaf 9 september te bezichtigen in het Fotomuseum in Antwerpen.