‘Op een dag word ik miljonair’, zingt je zoon. ‘Dan moet je geen journalist worden’, zeg je

Je zoon zit je uit te lachen. Niet zomaar een ­sympathieke grinnik. Vierkant. In je gezicht. Hij valt – letterlijk – om van het lachen en ligt te ­kronkelen op de vloer. Niet van de pijn, van het lachen.

Het begon allemaal met een eenvoudige, ­geïnteresseerde vraag. “Papa, hoeveel abonnees heeft de krant?” Je geeft hem het juiste antwoord, bij benadering. Fier voeg je eraan toe dat het er nog nooit eerder zoveel waren. Je hoopt op een moment van gedeelde trots, dat de zoon zou beseffen dat je misschien niet de best ­zwemmende of voetballende vader ter wereld bent, maar dat je tenminste toch je best doet.

Niks trots, een bulderlach kan je krijgen. “Zo weinig?” In drie tellen swipet hij naar een YouTube-filmpje met een stem die, met een boertig West-Vlaams accent, ­stuitend on-grappig is. John John wijst op het getal onder de video. “Zelfs hij heeft meer abonnees dan jij.” En maar lachen.

Geduldig leg je uit dat je abonneren op een video­kanaal gratis kan, en op een krant niet. Dat vindt hij raar. Je wijst hem erop, nu jullie toch bezig zijn aan deze ­inleiding in economie en mediawijsheid, dat een spelletje Roblox misschien wel gratis kan, maar dat het logo van de hamburgerketen in de game dat van de echte McDonald’s is, en dat McDonald’s dus wellicht (zeer) veel centen betaalt om prominent in de kinderwereld te mogen binnendringen.

Nu lacht hij niet meer. Schouders gaan de lucht in. “Ik vind die hamburgers nog altijd niet lekker. Ik ga ze nooit lekker vinden.” Daar ben ik nog niet zo zeker van, fluister je, meer tegen jezelf dan tegen hem.

“Miljonair. Op een dag dan word ik ­miljonair”, zingt je zoon een van zijn ­schimmige en al met al matig getalenteerde video-idolen na. Jij: “Dan moet je geen ­journalist worden.” Dat is hij inmiddels ook allang niet meer van plan (en dat is ­overigens ook geen probleem).

Als kind, vertel je hem, wou jij graag ­vuilnisman worden. Stoer meeliften achter op een vrachtwagen, hoe avontuurlijk kan het leven zijn? Tot nader order heeft John John andere ambities. Bioloog wil hij worden, een beroep dat het oude kleuterideaal van ‘uitvinder’ combineert met zijn liefde voor dieren. Dat je als bioloog ook miljonair kan worden, stelt hem gerust.

In afwachting van zijn eerste echte en mogelijk ­ontnuchterende kennismaking met de exacte ­wetenschappen, timmert hij alvast aan de kortere weg naar roem en rijkdom die hij op YouTube leerde kennen. Samen met Missy is hij aan het vloggen geslagen. Kleine, verrassend slim gemonteerde filmpjes met binnenhuisavonturen, die uiteraard nooit het onlinedaglicht zullen zien. Missy in beeld, John John achter de tabletcamera. Kijk, daar verandert je dochter in een eenhoorn met regenbooghaar.

Wat je nu doet, is ook een vorm van journalistiek, leg je je zoon uit.

Zonder verpinken antwoordt hij: “Dan krijg ik meer abonnees dan jij.”