Meisjes aan de bal

In haar weinige vrije tijd traint drievoudig Gouden Schoen en aanvoerder van de Red Flames Tessa Wullaert (29) toekomstige voetbalsterren. Op het oefenterrein van RSC Anderlecht demonstreert team GRLPWR dat het een stevig potje kan voetballen.

Na anderhalf uur dribbelen, traptechnieken oefenen en ballen op doel schieten neemt coach Tessa Wullaert uitgebreid afscheid van haar GRLPWR-crew. Een veertigtal meisjes tussen acht en twaalf jaar in voetbaltenue schuift aan voor een laatste vuistje en een gesigneerd diploma. Het enthousiasme is volledig wederzijds. “Ik heb me super geamuseerd. De meisjes hopelijk ook”, glundert Tessa. “Ik zie meteen of er talent in zit, maar zo’n voetbalstage is zeker geen scouting. Het moet vooral fun zijn.”

Zelf kreeg de spits van Anderlecht de ­liefde voor voetbal mee van thuis. “Als mijn papa en broer aan het sjotten waren, liep ik altijd mee achter de bal. Rond mijn vijfde ben ik begonnen bij de duiveltjes, in de jongensploeg. Het heeft me nooit gestoord dat ik als enige meisje op het veld stond. Ik speelde even goed als de jongens, zodat niemand het onderscheid maakte.” Ondanks de drukke speelkalender bij haar huidige club Anderlecht en de WK-kwalificaties met de nationale ploeg later deze maand, engageert ze zich graag voor de jeugd. Tessa: “Ik leef op adrenaline en heb soms amper tijd om te eten, maar het geeft zoveel voldoening om de meisjes bezig te zien. Naast technische vaardigheden wil ik hen ook mentale weerbaarheid bijbrengen. Een gezonde mindset is cruciaal om de prestatiedruk aan te kunnen.”

Ook al wint het vrouwenvoetbal de laatste jaren enorm aan populariteit, toch blijft de kloof met de mannen gigantisch. Tessa: “Jongens trainen op een hoger niveau, worden beter omkaderd en hebben al die supersterren om naar op te kijken. Ik had helemaal geen voorbeeld vroeger.” Met haar zomerkampen en stages hoopt ze het meisjesvoetbal een extra boost te geven. De naam van haar vennootschap lag trouwens meteen vast. “GRLPWR is mijn leitmotiv, het was ook mijn eerste tattoo”, lacht ze. “Ik speelde al langer met het idee om de sport te promoten. Dit project is echt iets van mezelf. Die voetbalstages en kampen in de Ardennen en aan zee zijn nog maar het begin. Ik heb nog superveel plannen voor de toekomst.”

grlpwr.be