✦Fotografie
In het spoor van de hoed
Vijfentwintig jaar geleden reisde De Morgen-fotograaf Tim Dirven voor het eerst van Lima, Peru, naar São Paolo in Brazilië. Die trip maakte zo’n verpletterende indruk op hem dat hij ’m dit jaar nog eens overdeed, in de omgekeerde richting.
Er zijn van die trips die je nooit nog vergeet. Voor Tim Dirven was dat zijn reis door enkele Zuid-Amerikaanse landen. “De cultuur van de Aymara- en Quechua-indianen en de verbluffende landschappen daar hebben me nooit nog losgelaten. Afgelopen zomer ben ik vijf weken door de Andes getrokken, van Bolivia naar Peru.” Zijn aandacht ging in de eerste plaats uit naar de hoeden die de vrouwen er dragen. “Ik begreep al snel dat de hoed niet alleen bescherming tegen hitte of koude biedt. Hij speelt ook een sociale rol. Veel vrijgevochten vrouwen dragen er een – een hoed is echt het teken van onafhankelijkheid.”
De hoeden verschillen van land tot land. Zo is in Bolivia de bolhoed bijzonder populair. En daar hangt een grappige anekdote aan vast. “In de jaren 20 heeft een atelier uit Manchester een lading bolhoeden gestuurd naar arbeiders van British Railways. Omdat ze te klein bleken, werden ze verkocht aan de lokale vrouwen, zogezegd als de nieuwste trend in Europa. Intussen heeft de bolhoed er een grote symbolische waarde.”
In Peru is het dan weer al strohoeden en sombrero’s wat de klok slaat, vaak worden ze door de draagster gepimpt met borduurwerk, parels of pompons. Raar maar waar: iemands sociale status is af te leiden uit de manier waarop het hoofddeksel gedragen wordt. “Een vrouw die de hoed midden op het hoofd draagt, is getrouwd. Wie hem een beetje schuin draagt, is dat niet. En wie de hoed op het achterhoofd draagt, zit in een moeilijke relatie. Geef toe: handig om te weten.” (lacht)
