Eric is gelukkig in zijn open relatie: ‘Jaloezie is een beest dat met veel training te temmen valt’

Exclusiviteit is niet de weg naar geluk voor Eric (56) en zijn vrouw. Al jaren stonden ze elkaar toe ook op anderen verliefd te worden. Een nachtje in de hottub met een bevriend koppel tilde hun ‘open relatie’ naar een nog hoger niveau.

“Mijn vrouw en ik leerden elkaar kennen toen we 17 en 18 jaar oud waren en het is mogelijk dat we allang uit elkaar geweest zouden zijn als we niet op tijd hadden begrepen dat het belangrijk is je in je huwelijk niet te laten leiden door angst. Hoeveel koppels hoor je niet die regels bedenken waar beide partners zich aan moeten houden, met andere woorden: wie ‘een fout’ maakt, wordt bestraft. Hoe vaak hoor je niet dat koppels uit elkaar groeien, of dat een van beiden verliefd wordt op een ander. Alleen al het woord ‘vreemdgaan’ suggereert dat er liefdes zijn die niet gebouwd zijn op vrijheid en verrijking, maar op restricties en beperkingen.

“Voordat mijn vrouw en ik een paar jaar geleden intens verzot raakten op een ander koppel met wie we een liefdesrelatie ontwikkelden die open en intiem is, hadden we al vaker korte relaties met anderen gehad. Het begrip ‘open relatie’ heeft een bijklank van egocentrisme en hedonisme, maar in feite gaat het om de ander iets te gunnen wat je zelf niet kunt geven. Het zou wat zijn, als wij ons tweeën met ons gezin veertig jaar lang hadden opgesloten onder een zuurstofarme glazen stolp, onbenaderbaar voor anderen. Een open relatie is niet: doen waar je zin in hebt, maar begrijpen waar jij en je partner behoefte aan hebben. En snappen dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. Een geluk dat met geen enkel verbod op het ontmoeten van anderen buiten je relatie af te dwingen valt.

“Edith en Stephan ontmoetten we bij toeval. Het begon met een simpel berichtje op Facebook. Het was mijn vrouw gelukt twee kerstbomen in een Fiat 500 te stoppen, daar reageerde Stephan op, er ontstond een gesprekje waarna mijn vrouw vroeg of hij en zijn echtgenote zin hadden om een keer te komen eten. Het was december, we hadden gezegd: neem je zwemkleding mee, dan gaan we even in de hottub. En de hele avond hebben we in het warme water gekeuveld over onze kinderen, ons werk. Bleek dat zij met hun kinderen eenzelfde soort kampeervakanties hadden beleefd als wij, en zo waren er meer overeenkomsten. We scheelden vijf jaar en het was alsof ik ons leven weerspiegeld zag in dat van hen, met die vijf jaar vertraging. Er ontstond een onmiddellijke vriendschap en omdat wij tegen iedereen vertellen dat wij naast elkaar ook anderen zien als dat zo uitkomt — overigens nooit zonder dat eerst met elkaar te bespreken — was het niet raar dat mijn vrouw de volgende dag een dateverzoek kreeg van Stephan. Zij stemde toe en kwam heel blij terug.

“Jaloezie is een beest dat met veel training te temmen is. Zij is mij het liefst op de hele wereld. En ik leen haar uit, want zo voelt het een beetje, ze heeft nu al twee jaar een geweldige relatie met Stephan. Dat maakt ook mij gelukkig. En daar hoef ik geen heilige boon voor te zijn, ik hoef slechts in te zien dat een vermeerdering van haar geluk niet ten koste hoeft te gaan van het geluk dat wij samen hebben. En het gaat niet alleen maar over seks, dat zou een te goedkope voorstelling zijn. Mijn vrouw houdt van water, probeert me al jaren de zeeën en meren in te krijgen, maar ik ben bang voor water. Nu snorkelt ze met Stephan. Ik zeg niet dat ik nooit jaloers ben, maar het is niet de verterende jaloezie die je kunt voelen als er sprake is van bedrog. Ik begrijp heel goed dat onze leefwijze niet voor iedereen ideaal is, en als je je huwelijk opengooit omdat je een crisis wilt bezweren, is de kans op mislukking vast heel groot. Transparantie en vertrouwen vooropgesteld, is zij toch niet mijn bezit, enkel omdat we getrouwd zijn?

Met zijn allen op het strand

“Een paar weken na hun date sprak ik een keer af met Edith. En toevallig, of misschien heeft het te maken met die parallelle levensvisie die ik eerder noemde, gebeurde er iets tussen ons. Sindsdien zien we elkaar met zijn vieren of in tweetallen, ieder weekend. Met ons viertjes hebben we het geweldig, vorige maand waren we op een Spaans eiland. We lagen met zijn allen op het strand, dicht tegen elkaar aan. Ik was al gelukkig met mijn vrouw, dat geluk lijkt nu bijna verdubbeld. We zijn inmiddels vier gelijkwaardige partners, niet: Edith is mijn vriendin en mijn vrouw mijn vaste relatie. Ook geldt niet, zoals bij sommige ‘buitenechtelijke relaties’, dat er bij Edith een grotere nadruk zou liggen op seks. Zoals ook gebeurt als je jaren getrouwd bent, zijn er dagen met haar die zonder seks verlopen, gewoon omdat het er niet van komt. De nadruk ligt op leren en nieuwsgierigheid. We wisselen soms een heel weekend van partner. De eerste keer dat ik met Edith in de supermarkt liep, zag ik mezelf producten uit de schappen pakken die ik nooit eerder had gekocht. Met haar maakte ik curry, dat was nieuw voor me. En natuurlijk had ik zonder die ervaring ook heel goed kunnen leven, maar toch betekent deze manier van leven heel veel nieuwe inzichten erbij. Het is Edith die me met heel veel geduld uiteindelijk van mijn watervrees heeft geholpen.

“Intussen zijn mijn vrouw en ik hechter dan ooit. Onzekerheid, heimelijkheid, de vrees iemand kwijt te raken aan een ander en niet precies te weten hoe het zit, zijn een veel groter gevaar voor de continuïteit van een relatie dan openlijk te daten met anderen en te weten wat er speelt. Ik denk dan ook dat ons viertal nog lang met elkaar verbonden zal blijven en sluit niet uit dat we ooit met zijn allen samen gaan wonen. We maken al plannen om in de toekomst een horecaonderneming te beginnen in Zuid-Europa. Dat wil ik al heel lang, maar mijn vrouw had haar twijfels. Met Stephan en Edith als enthousiaste medepartners draait ze bij. En onze volwassen kinderen, doorgewinterde horecaondernemers, lieten ook al weten mee te willen. Zij zijn volkomen ontspannen onder onze nieuwe relatieconstructie.”