Dries van Noten verkoopt meerderheidsaandeel aan Puig: "Geen afscheid maar een verzekering"

Tot gisteren was Dries Van Noten een van de enige merken met zo'n hoge internationale status die nog onafhankelijk werkte. Het huis regelde de creatieve, organisatorisch en financiële aspecten zelf vanaf 1986 wanneer Van Noten, een van de legendarische 'Antwerp Six', zijn modehuis opstartte.

Dat Van Noten nog een van de weinigen was die helemaal zelfstandig werkte, zegt veel over de industrie en het huidige klimaat in de modewereld, die het moeilijk heeft. De allergrootste namen zitten bij conglomeraten als Kering (zoals Gucci, Balenciaga en Yves Saint Laurent) of het eveneens Franse LVMH (Louis Vuitton, Dior, Chanel) dat toebehoort aan de familie Arnault.

Ook heel wat Belgische modebedrijven gaven hun aandelen uit handen. Zo hebben de Cigrang-broers nog opgetreden als mecenas voor Raf Simons en hebben ze evenzeer aandelen in Belgische modebedrijven als Christian Wijnants en A.F. Vandevorst.

De aankondiging van Dries Van Noten komt voor ingewijden alvast niet als een verrassing. Al in maart communiceerde Women's Wear Daily dat het bedrijf op zoek was naar externe middelen. Dat bevestigt Van Noten nu die communiceert "blij te zijn met een sterke partner". Voor verdere reacties dan het persbericht was het bedrijf niet beschikbaar. "Alles wat we nu willen meedelen, staat in het communiqué."

Maar is deze gedeeltelijke overname nu erg? "In een eerste emotionele reactie misschien wel", zegt Agnes Goyvaerts, die jarenlang modejournalist was voor deze krant, "maar als je twee minuten langer nadenkt, weet je dat niets voor eeuwig is." Van Noten, die in mei 60 werd en het bedrijf samen met zijn partner Patrick Vangheluwe leidt, heeft geen kinderen en momenteel is er ook geen opvolging. Goyvaerts: "Ze zullen er voldoende geld voor gekregen hebben, dus beschouw het eerder als een verzekering."

Belangrijk detail is dat Van Noten er voorlopig niet mee stopt. Hij verkoopt ten eerste niet alle aandelen, blijft creatief directeur, zal voorzitter van de raad van bestuur zijn en het volledige creatieve team blijft in Antwerpen. Goyvaerts: "Dat is helemaal anders dan bij Ann Demeulemeester, Dirk Bikkembergs en Martin Margiela. Die merken bestaan nog, maar zij hebben er zelf niets meer mee te maken."

Goyvaerts: "Een van Van Notens charmes is dat hij zich altijd omringde met mensen op dezelfde golflengte. Op de shows kwam je zelden nieuwe gezichten tegen. Dit zal zeker een weloverwogen keuze geweest zijn."

Eigen parfums

Een blik op het portfolio van het Spaanse Puig, dat sinds 1914 bestaat en zetelt in Barcelona, leert dat het familiebedrijf eerder onafhankelijke merken onder de armen heeft. "Kijk naar Paco Rabanne, de eerste die aandelen aan hen verkocht, en naar Jean-Paul Gaultier, ook niet de makkelijkste figuren: zij konden hun vrijheid bewaren."

Welke impact kan de inmenging van deze Spanjaarden, die in 2017 1,93 miljard euro omzet boekten, hebben? De grote expertise en brede activiteiten kunnen een impact hebben: Puig heeft naast kleding ook een grote activiteit in de cosmetische sector met licenties voor Christian Louboutin-make-up en voor parfums van onder meer Prada en Comme des Garçons. Een Dries Van Noten-geurtje zou in theorie en qua logistiek alvast perfect mogelijk zijn.

Ook bij Flanders DC, dat de belangen van de Vlaamse mode behartigt, zijn ze niet rouwig om de evolutie, zegt communicatieverantwoordelijke Nathalie De Schepper. "Je kunt dit verhaal met Delvaux vergelijken: daar bezit een Chinees bedrijf (Fung Brands Limited sinds 2001, NH) de meerderheid van de aandelen, maar dat maakte hun handtassen er niet minder Belgisch op."