Danira Boukhriss Terkessidis: "Mijn idee over de liefde verandert nog elke dag"

Zeven keer werd de datum of het tijdstip van dit interview gewijzigd. Dat krijg je als je met een rijzende ster van het Vlaamse medialandschap wil afspreken. De locatie blijft gelukkig onveranderd - een hippe brasserie aan de kanaalzone van Vilvoorde. Dit is de thuisbasis van Danira: de stad waar ze opgroeide en na zes jaar Brussel naar terugkeerde.

Wat bracht je weer naar de plek van je jeugd?
"Ik moest op zoek naar een nieuw huurappartement in Brussel, maar de torenhoge prijzen joegen me de stad uit. In Vilvoorde heb ik nu een gezellig huisje met een tuintje, en mijn ouders en vrienden wonen vlakbij. Ook al mis ik de vibes van Brussel soms wel, ik woon hier liever dan ik dacht. Ik ben groot geworden met Vilvoorde. Bij elke straathoek krijg ik een flashback naar mijn jeugd."

De stad is ook best aan het heropleven.
"Dat is waar, maar voor mij zou het allemaal nog wat sneller mogen. Ik mis vooral een bruisend stadsgevoel. In Brussel hoef je maar één voet buiten te zetten en er valt al iets te beleven. Dat heb ik hier minder. Hier leven nochtans zoveel verschillende mensen samen, in een melting pot van nationaliteiten."

Brengt dat niet veel strubbelingen met zich mee?
"Ik vind het juist een enorme rijkdom. Ik heb ook nooit anders gekend: ik zat hier op school met Marokkanen, Spanjaarden, Irakezen, Oezbeken,... De kinderen die hier opgroeien, schrikken niet van een vreemde naam. Ze staan met beide voeten in de wereld. De stad heeft zijn deel van de klappen natuurlijk gehad, met de Syriëstrijders. Maar burgemeester Hans Bonte heeft die problematiek goed aangepakt, vind ik."

VAMP

Zou de politiek niets voor jou zijn? Je praat sneller dan je schaduw en zit niet om een mening verlegen.
"Goh, er is geen enkele politieke partij waarin ik mij 100% kan vinden. Misschien moet ik mijn eigen partij oprichten? Je lacht, maar vroeger was dat een grap tussen mij en mijn vriendinnen. Ik zou de VAMP opstarten, de Vrouwen Aan de Macht Partij, en ze gingen allemaal lid worden." (lacht)

Wat meer vrouwelijke flair in de politiek zou niet eens slecht zijn.
"Ja, dat kan volgens mij veel verschil uitmaken. Een vrouwelijke president heeft niet meteen de ambitie om het grootste nucleaire arsenaal te hebben, bijvoorbeeld. De politiek zit opgescheept met een negatieve bijklank. Dat is jammer, want je kan de dingen haast alleen via de politiek veranderen. Maar je krijgt ook veel bagger over je heen."

Zou jij daartegen bestand zijn?
"In de mediasector kweek je vanzelf een dikke huid. Dus: ja. Al ben ik er niet zo happig op om de eindverantwoordelijkheid te dragen als er iets misloopt."

Als reporter voor Het Journaal droeg je toch ook verantwoordelijkheid. Hoe ging je daarmee om?
"Ik was amper 22 toen ik bij Het Journaal begon. Het heeft lang geduurd voor ik kon wennen aan de strakke deadlines. Soms was ik om 13 uur nog een stuk aan het inlezen dat tien minuten later op antenne moest. Mijn eerste jaar was erg moeilijk. Ik ging vaak bleiten in het toilet, omdat ik niet tevreden was over mijn item."

Vandaag richt je je op het iets luchtigere actuawerk met Over Eten. Past dat beter bij jou?
"Ja, dat bevalt mij meer dan de dagelijkse actuarush. Op Het Journaal was dat ook snel te merken: ik nam met veel plezier de uitsmijters voor mijn rekening. Ik was de 'prinses van de uitsmijter', zeg maar. (lacht) Ik genoot ervan om al dat slechte nieuws te laten eindigen met een lichtvoetig stukje."

Puur entertainment zou je ook nog afgaan. In Jonas & Van Geel verraste je iedereen met een spetterende Beyoncé-imitatie.
"Dat was zó tof om te doen! Ik heb daar twee minuten de longen uit mijn lijf gezongen. Meteen nadien dacht ik: nog eens! Het liefst van al zou ik popster willen zijn. Alles kunnen geven op het podium lijkt me heerlijk."

Een popster en politica in één persoon, dat kom je niet zo vaak tegen.
"Als tiener had ik dat dubbele ook al: ik was een coole chick en een seut tegelijk. Ik hing rond op straat met de stoere gasten, maar sloot me ook op in de bibliotheek om boeken te lezen. Ik ben van nature geïnteresseerd in heel veel dingen, dat is mijn gelukje. De ene dag neem ik een kritisch interview af over superfoods, de volgende dag sta ik te shaken op Beyoncé. Ik bewonder haar, ze is een sexy feministe."

Jouw dubbele achternaam verraadt dat je zelf een feministe bent.
(enthousiast) "Absoluut! Ik ben evenzeer de dochter van mijn moeder als van mijn vader, dus ik wil die twee namen verenigd zien. Voor veel mensen doet dat er niet toe, voor mij wel. Plus: mijn moeder heeft zo'n mooie Griekse achternaam, Terkessidis. Het zou zonde zijn om die niet te gebruiken. Met mijn tante en twee nichtjes zijn wij de enige vijf Terkessidissen in België. Het is een naam die doorgegeven moet worden."

undefined

Danira Shakira

Terwijl jij eigenlijk, net zoals Beyoncé, al genoeg hebt aan je voornaam.
"Ho, je vergeet Ingeborg nog! (hilariteit) Of Shakira: mijn vrienden durven me al eens Danira Shakira te noemen. Zelfspot is belangrijk in mijn leven. Je moet kunnen lachen met je eigen stommiteiten."

Je zit wel in een wereldje waar veel mensen zichzelf héél serieus nemen.
"Daarom hecht ik ook zo veel belang aan mijn vriendschappen buiten de media. De meeste van mijn vrienden ken ik al meer dan tien jaar. Het zijn geen flauwe poppemiekes, maar intelligente en humoristische vrouwen. Ze lachen zich kapot met de roddels in de boekjes over mij."

Toen jij voor het Eén-programma De Klas een gastles gaf aan zestienjarigen, koos je voor het thema 'liefde'. Waarom?
"Omdat ik het over iets wou hebben waar geen goed of fout over bestaat. En dan kom je al snel bij de liefde uit. Het boeide mij ook om te weten hoe jongeren denken over relaties. Als jong meisje vond ik jongens ambetant en vies, maar op mijn zestiende werden ze plots de interessantste wezens ter wereld."

Geloof jij zelf in het idee van de ware?
"Mijn ouders zijn heel vroeg uit elkaar gegaan, waardoor ik nooit een klassiek gezin heb gekend. Het zorgt ervoor dat ik nogal nuchter ben in die dingen. Pas op, ik wil wel geloven dat de eeuwige liefde bestaat, maar ik zal niet diep teleurgesteld zijn als ik merk dat het een illusie is. Ik vind de liefde een moeilijk onderwerp omdat ik het zelf allemaal nog niet goed weet. Mijn idee over de liefde verandert nog elke dag."

Hoe bedoel je?
"De ene dag bedenk ik hoe mooi het is als ik mijn hele leven met iemand samen kan zijn. De volgende dag denk ik: nee, ik wil mij niet vastzetten voor de komende vijftig jaar! Ik ben heel wispelturig in relaties, vrees ik."

Heb je dan werkelijk een beeld voor ogen van de perfecte prins?
"Die hoge verwachtingen gaan niet per se over mijn partner, wel over de relatie zelf. Ik neem geen genoegen met oké, snap je? In mijn job en mijn vriendschappen is dat ook zo. Ik wil altijd op een wolk zitten. En ik ben nog jong genoeg om te geloven dat dat kan. Liefde een werkwoord? Vergeet het, ik werk al hard genoeg. (lacht) Bij de juiste persoon moet het vanzelf gaan."

Heb jij ooit al zo'n relatie meegemaakt?
"Nee, want dan zat ik er nog in! Mijn lief moet iemand zijn waarmee ik samen een zaak zou willen oprichten. Een doener, een man die dingen wil ondernemen. In een goede relatie trek je elkaar uit de zetel."

Ben je als single meer bezig met de liefde dan wanneer je een vriend hebt?
"Niet speciaal. Ik ben ook niet op zoek naar een lief. Mensen vragen me soms of ik me eenzaam voel. Nee dus! Ik ben juist heel graag op mezelf. Als ik een avond met niemand hoef te praten, zijn mijn batterijen weer opgeladen. (lacht) Ik heb trouwens al minder leuke date-ervaringen achter de rug sinds ik 'bekend' ben. Ik merk dat ik mensen - en mannen - minder snel vertrouw dan vroeger. Misschien wel onterecht."

Wie weet passeert de prins geruisloos, zonder dat hij de 'prinses van de uitsmijter' kan benaderen.
(lacht) "Dat zou inderdaad jammer zijn. Maar ik geloof heel erg in het lot: wat moet gebeuren, zal gebeuren. De ware zal mij heus niet voorbijlopen zonder iets te zeggen. Anders was het niet meant to be."

Dat klinkt dan weer heel romantisch, Danira.
"Vind je? Fijn, dan heb ik toch nog iets van romantiek in mij. Ik kan heel erg lief en warm zijn als ik iemand graag zie. Maar het moet de moeite zijn, hé."