Weinige New Yorkse terrasjes zitten stampvol, ook al swingen de prijzen de pan uit

Dan Biederman, directeur van de non-profitorganisatie die het park runt, heeft 2.500 nieuwe stoelen besteld bij een fabrikant in Frankrijk. Hij wacht al weken, want er is geen container om ze de oceaan over te varen. “We passen er een mouw aan, houden het materiaal dat we normaal weg zouden gooien nog wat langer.”

Je moet in New York goed zoeken naar een gezellige plek om naar voorbijgangers te loeren en te lonken. Betonkolos New York kent weinig lieflijke pleintjes. Hier zetten veel cafés en restaurants hun terrasmeubilair op een dak of in een achtertuin. In de pandemie zijn daar zitjes op parkeerplaatsen bijgekomen, maar die staan vaak naast doorgaande wegen en zijn zodanig afgeschermd dat ze meer op bouwketen of geïmproviseerde aanbouw zijn gaan lijken. Er is in New York één plek waar de terraservaring in de buurt komt van de sfeervolle pleinen waar we in Europa aan gewend zijn: Bryant Park.

In je rug staat de pompeuze Openbare Bibliotheek – die waar Carrie Bradshaw in Sex and the City wil gaan trouwen. Daarachter zoemt het verkeer eindeloos voort langs de warenhuizen aan Fifth Avenue. Het park zit vol New Yorkers die op zomerdagen hun krappe appartementjes of kantoorhokjes ontvluchten. Een jongeman zonder T-shirt werkt met zijn trainer geconcentreerd aan zijn bokstechniek.

Het mooie is: dit terras is er in drie prijsklassen. Er is het chique afgeschermde gedeelte waar bankiers in perfect gestreken overhemden en advocaten met secuur gestifte lippen zich verzamelen rond helderwitte tafellakens. In de tegenovergestelde hoek van het park ligt het bijbehorende café: zelfde eigenaar, lager tarief, nog steeds een flinke rekening (en ja, daar komt ook nog minimaal 15 procent fooi bovenop).

Maar de rest van het park staat vol met die moeilijk verkrijgbare Franse stoeltjes – gratis en voor niets. Je kunt aan bijpassende terrastafeltjes de koffie drinken die je koopt bij de kiosk, of de hotdogs en pretzels van straatverkopers op de hoek. Veel New Yorkers halen take-out bij een van de restaurants in de straten rondom het park en eten hun lunch hier op.

Caesar Salad? Die kost bijna 23 dollar

Liever een ober aan je tafeltje? Bij het Bryant Park Cafe kost de Caesar salad met kip 22,95 dollar. Als u er stukjes zalm in wilt, bent u bijna 30 dollar kwijt. Dat is 15 procent meer dan de prijs die bezoekers drie jaar geleden rapporteerden. “Alles is duurder geworden”, zegt Biederman – hij heeft ‘angstwekkende’ verhalen gehoord over de exorbitante, haast verdubbelde inkoopprijs van de koningskrab die hier op het menu staat. “En om de obers vast te houden, betaalt de uitbater hen wat meer.”

Belgen hebben dubbele pech: de euro is zodanig verzwakt dat u dollars op het moment van schrijven ongeveer een-op-een moet omrekenen naar euro’s. Daartegenover staat dat Bryant Park in de zomer volop gratis entertainment aanbiedt. Er zijn films, concerten, een leeshoek, bordspelbijeenkomsten en zelfs petanque-toernooien – al heeft Biederman moeite, zegt hij, om genoeg personeel te vinden om de programmering draaiende te houden.

De grootste trekpleister is misschien wel het brandschone openbare toilet aan 42nd Street, een baken van blinkend schoon gepoetste tegels in een verder – laten we er geen doekjes om winden – vaak smerige stad. De Bryant Park Corporation speelt klassieke muziek af in de wc-hokjes en heeft er permanent twee beheerders gestationeerd. “Kantoorpersoneel, toeristen – deze toiletten zijn voor iedereen”, zegt John Crawford, een vriendelijke man uit The Bronx die de rij in goede banen leidt. Zijn collega G demonstreert voor de deur danspasjes voor de wachtenden. Geen show voor de toeristen, hoor. “Ik hou gewoon van dansen.”